اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ اَللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا اْلأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةُ أَمْرِي أَوْ قَالَ عَاجِلُ أَمْرِي وَآجِلِهِ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا اْلأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةُ أَمْرِي أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ فَاصْرُفْهُ عَنِّي وَاصْرُفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ

“ALLAHümme innî estehîruke bi ilmike ve estakdiruke bikudretike ve es’elüke min fadlikel-azîm. Feinneke takdiru velâ akdiru ve te’lemü vela a’lemü ve ente allâmul-guyûb.

ALLAHümme in künte ta’lemü enne hâzel-emre hayrun lî fi dînî ve meâşî ve âkıbeti emri. Fî âcili emri ve âcîlihi fekdirhü lî ve yessirhü lî. Sümme bariklî fîhi. Ve in künte ta’lemü enne hâzel-emre şerrün lî fi dînî ve meâşî ve akıbeti emri fi âcili emri ve âcilihî fasrifhü annî vesrifnî anhü vakdir liyel-hayre haysü kâne sümme erzinî bihî.”

“ALLAH’ım! Bildiğin için senden hayırlısını dilerim. Gücün yettiği için senden beni kudretlendirmeni dilerim. Hakkımda hayırlı olanın beyan ve takdirini senin o büyük fadlından isterim. Çünkü senin her şeye gücün yeter; benim ise gücüm yetmez. Sen her şeyi bilirsin; ben ise bilmem. Ve sen bütün gayb yani gizli olanları son derece bilensin!