15.01.2025 - EHLİ SÜNNET MEDYA
Ehli Sünnet Medya

İLİM MECLİSİ

Kırık Meal Dersi Sayfa: 341| Ders: 350 | Mü'minûn Sûresi 1-17 | 18.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: ﴾18﴿ Yine Biz (insanlara zarar vermeyip fayda sağlayacak ve ekip biçmeleri, yiyip içmeleri için yeterli olacak) bir ölçüyle gökten su indirdik de, onu yerde (bulunan nehirler, göller, sarnıçlar, gözeler ve kuyularda toplayarak istifâde edeceğiniz şekilde) durdurduk. Şüphesiz ki Biz, (tadını bozma, buharlaştırma ve batırma gibi birçok yolla) onu gidermeye de elbette Kādirleriz! Allâh-u Te‘âlâ’nın gökten yağdırdığı suyu yeryüzünde durdurması, yaratılmışlar için büyük bir nîmettir. Aksi takdirde bu suların dibe inmesi veyâ sel hâlinde akıp gitmesi ve berâberinde toprak kaymalarına neden olmasının canlılara ne kadar zararlı olacağı ortadadır. Tabî ki burada; yer üstünde bulunan suların olduğu kadar, yeraltında bulunan suların da gökten indirilip yaratıkların istifâdesine sunulduğu gerçeği belirtilmiş olmaktadır. ﴾19﴿ İşte onun sebebiyle sizin (yararınız) için hurmalıklardan ve üzümlüklerden birçok bahçeler meydana getirdik ki; sizin için onlar(ın bulunduğu bostanlar)da (istifâde edeceğiniz) daha (başka) birçok yemişler vardır. (Onların birçoğunu satarak geçinirsiniz) özellikle onlardan bir kısmını da yiyorsunuz. ﴾20﴿ (Mısır’la Eyle arasında bulunan) Tûr-u Sînâ (Dağı’n)dan (yetişip) çıkmakta olan bir ağacı da (sizin için yarattık) ki o (ağaç) hem yağı, hem de yiyenler için bir katık (vasfına sâhip zeytinleri) bitirmektedir. ﴾21﴿ (Yaratıcının nîmetlerini anlamanız husûsunda) şüphesiz ki davarlarda da sizin için elbette çok büyük bir ibret vardır. Onların karınlarında bulunanlardan size (süt) içirmekteyiz. O (havya)nlarda sizin için daha birçok faydalar bulunmaktadır (ki, yüklerinizi ve sizi taşımaları, derilerinden ve yünlerinden istifâde etmeniz, onlardan sâdece birkaçıdır). Özellikle onlar(ın yenmeye elverişli olanların)dan bir kısmını da yiyorsunuz. ﴾22﴿ Ayrıca siz özellikle onların üzerinde ve gemilerin üzerinde (karada ve denizde yüklerinizle birlikte) taşıtılmaktasınız. ﴾23﴿ Andolsun ki; şüphesiz Biz Nûh’u kavmine rasül (olarak) gönderdik de o hemen (tebliğe başlayarak): “Ey kavmim! (Sâdece) Allâh’a ibâdet edin! Sizin için O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur! (Bunu bile bile) hâlâ (şirkten) hiç sakınmayacak mısınız?!” dedi. ﴾24﴿ Bunun üzerine kavmi içerisinden ulu (ve îtibarlı sayılan) o kâfir olmuş kimseler (birbirlerine) dedi(ler) ki: “İşte bu kişi (sizden bir farkı olmayan, her bakımdan) ancak sizin gibi olan bir beşerdir ki size karşı çokça üstünlük sağlamak istiyor. Allâh (size bir peygamber göndermek) dileseydi, elbette (bunun yerine) birtakım melekler indirirdi. Biz işte bunu(n gibi bir insanın peygamber olarak gönderilebileceğini ve bize emrettiği tevhîd dînini) evvelki babalarımızda işitmemiştik! ﴾25﴿ O ancak (öyle) bir adamdır ki, kendisinde bir tür delilik vardır. Öyleyse (ya akıllanacağı ya da öleceği) bir zamâna kadar onu (tahammülle karşılayıp, başına geleceği) bekleyin.” ﴾26﴿ (Kavminin bu bâtıl sözlerini dinlemekten usanan ve kendisine gelen vahiy sebebiyle onların îmânından ümit kesen) o (Nûh (Aleyhisselâm)): “Ey Rabbim! Beni yalanlamış olmaları sebebiyle (onları topluca helâk ederek) bana yardım et” dedi. ﴾27﴿ Hemen Biz (de) ona vahyettik ki: “Bizim (o kâfirlerin saldırısını önlemek ve yanlış bir sanat icrâ etmeni engellemek için sana tevcîh edeceğimiz özel) gözetimimizle ve (gemi yapma sanatını öğretmek üzere göndereceğimiz) vahyimizle o gemiyi sağlamca yap. Nihâyet (gemiye binmenize dâir) Bizim emrimiz geldiği zaman ve o (taştan yapılmış) tandır (su ile dolarak) kaynayıp taştığı vakit artık (boğulmaktan kurtulacak kimselerin ve zürriyetlerinin faydalanması için, canlıların) her birinden (erkek ve dişi olmak üzere) eş olan ikiyi, bir de (Müslüman olan hanımınla üç oğlunun ve eşlerinin oluşturduğu) âileni onun içerisine girdir. Lâkin onlar içerisinden (kâfir olan hanımın ve oğlun gibi) aleyhinde o (boğulma) söz(ü) geçmiş olan(lar) müstesnâ! Ama kendileri (şirk koşarak) zâlim olmuş o kimseler(in kurtuluşu) hakkında (ricâcı olmak üzere sakın ha) Bana hitapta (ve duâda) bulunma. Şüphesiz ki onlar suda boğul(malarına hükmolun)muş kimselerdir. http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 341| Ders: 350 | Mü'minûn Sûresi 1-17 | 18.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: YİRMİÜÇÜNCÜ SÛRE-İ CELİLE el-Mü`minûn SÛRE-İ CELîLESİ Mekkî (Mekke-i Mükerreme döneminde inmiş)dir. el-İtkan’da beyan edildiğine göreyse; 64-77. âyet-i kerîmeler Medîne’de nâzil olmuştur. 118 ayettir. Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın ismiyle! ﴾1﴿ Müminler gerçekten felâha er(erek umduklarına nâil olmuş, korktuklarından emin olmuş ve onların bütün hayırlara nâiliyet yönündeki beklentileri şimdiden gerçekleş)miştir. ﴾2﴿ O kimseler ki; onlar (Allâh’ın huzûrunda oldukları şuuruyla) özellikle namazları içerisinde (bakmaları gereken yerlere bakarak, tüm uzuvlarını sâkin tutarak ve kalplerini Rablerine yönelterek) dâimâ huşû sâhibi kimselerdir. ﴾3﴿ O kişiler de (merâmına erişti) ki; onlar (dünyâ ve âhiretlerine yaramayan her türlü söz ve iş dâhil) boş şeylerden dâimâ yüz çeviricilerdir. ﴾4﴿ O kullar da (murâdına erdi) ki; onlar özellikle zekât verme işini dâimâ yapıcılardır. ﴾5﴿ O kimseler de (felâha erdi) ki; onlar özellikle tenâsül uzuvlarını (haramlardan) devamlı koruyuculardır. ﴾6﴿ Lâkin eşlerine ya da (câriyelerden) sağ ellerinin sâhip bulunduğu şeylere karşı (korumaları) müstesnâ! Çünkü gerçekten de onlar (bunlarla yaptıkları meşrû ilişkilerinden dolayı) tenkit edil(meyi hak et)miş kimseler değillerdir. (Dolayısıyla asıl onları tenkit edenler zulüm işlemiş olacakları için kınanmayı hak ederler.) ﴾7﴿ (Habîbim!) İşte sana! Artık her kim (dört hür hanım ve sınırsız câriyeden istifâde gibi) bu(nca geniş helâl ala)ndan ötesini arar (da, şehvetini gayr-i meşrû yollardan tatmîne kalkışır)sa, işte sana! Ancak onlar haddi aşanların ta kendileridir. ﴾8﴿ Yine (felâha eren müminler) o kimseler(dir) ki; onlar (hem Allâh-u Te‘âlâ’ya karşı, hem de kullarla aralarındaki) emânetlerine ve verdikleri sözlere sürekli riâyet edicilerdir. ﴾9﴿ O kişiler de (iki cihanda hayırlı muradlarına erişti) ki; onlar özellikle namazlarını (vakti vaktinde kılarak, dış ve iç tüm şartlarını hakkıyla yerine getirerek) sürekli muhâfaza etmektedirler. ﴾10﴿ (Habîbim!) İşte sana! Ancak onlar vârislerin ta kendileridir. ﴾11﴿ O kimseler ki; (cennetin en güzel ve güzîde yeri olan) Firdevs (cennetin)e (babalarından kalmış gibi zahmetsizce) vâris olacaklardır. Onlar orada ebedî kalıcılardır. ﴾12﴿ Andolsun ki; muhakkak Biz o insan(lığın babası olan Âdem (Aleyhisselâm))ı elbette bir çamurdan (ibâret olan), (her cins toprağın) süzme bir öz(ün)den yarattık. ﴾13﴿ Sonra onu(n neslinin yaratılış maddesini) iyice yerleşilebilecek bir karargâh (olan ana rahmi) içerisinde (gelişen, meni adındaki) az ve öz bir suya dönüştürdük. ﴾14﴿ Sonra o az ve öz azıcık suyu (sülük gibi rahim duvarına yapışıp kan emerek beslenen aşılanmış yumurtadan ibâret pıhtılaşmış) donuk bir kana dönüştürdük. Peşi sıra o donuk kanı bir çiğnem et (hâlin)e dönüştürdük; akabinde o bir çiğnem eti (irili ufaklı) birtakım kemiklere (sâhip iskelete) dönüştürdük, sonra o kemiklere (her birine uygun) bir(er) et giydirdik. Daha sonra onu (ruh sâhibi kılarak, evvelki yaratılışından çok farklı) başka bir yaratışla halkettik (de, böylece onu konuşan, işiten, gören ve her bir uzvu değişik işler gören canlı bir insan hâline getirdik). İşte şekil verenlerin en güzeli olan Allâh (sanat, ilim ve kullarına ulaştırdığı nîmetler bakımından) dâimâ çok bereket (ve hayır) sâhibi olmuştur. (Nitekim Allâh-u Te‘âlâ’dan başka şekil verenler, O’nun yarattığı şeylere birtakım şekiller verebilirler ama aslâ onlara hayat veremezler. Allâh-u Te‘âlâ ise yoktan yarattığı varlıklara hem hayat hem de en güzel şekli veren yegâne Zâttır.) ﴾15﴿ (Ey insan!) Sonra işte sana! Gerçekten siz bun(ca yaşamanız)dan sonra (ecelleriniz geldiğinde) elbette ölecek kimselersiniz! ﴾16﴿ Sonra muhakkak ki siz kıyâmet gününde (hesap ve cezâ için) diriltileceksiniz! ﴾17﴿ Kasem olsun ki; muhakkak Biz elbette sizin üzerinizde (gezegenlerin ve meleklerin güzergâhı olan) yedi (kat gökte birbirinden ayrı) yollar yarattık. Zâten Biz (hiçbir zaman göklerden, yerlerden, içindekilerden ve diğer) yaratılanlardan gâfil (olup, yönetimlerini ihmâl eden)ler olmadık. (Bilakis ancak Biz bütün mahlûkātın düzenini bozulmaktan koruyup kollamaktayız.) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
17. cüz konuları, Cüz cüz Kuranı tanıyalım, On yedinci cüz konuları, 17. cüz ne anlatıyor? Cüz cüz Kelime (kırık) Manalı Meal ve Tefsir Derslerine "Oynatma Listesi" bölümünden ulaşabilirsiniz! 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 340 | Ders: 349 | Hac Sûresi: 73-78 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 73 Ey insanlar! (Allâh’tan başka tapılanların âciz liği hakkında, kıyâmete kadar memleketlerde dilden dile anlatılmaya değer pek ilginç) bir misal açıklan mıştır; artık onu iyice dinleyin! Allâh’ı bırakıp da tapmakta olduğunuz o şeyler, gerçekten asla bir si nek bile yaratamazlar, hepsi onun için bir araya gel miş olsalar bile! (Putların âcizliği o derece tescillen miştir ki en güçsüz yaratık olan) sinek onlar(ın önüne koyulan yemeklerden veya üzerlerine sürülen kokulu boyalar)dan bir şey kap(ıp kaç)acak olsa, onu bile ondan kurtar(ıp geri al)amazlar. (Onlardan bir şey) isteyen (müşrikler) de, istekte bulunulan (putlar) da zayıf kalmıştır. (Çünkü putperestler kimden ne iste yeceğini bilmekten, putlar da onların isteğini yerine getirmekten âciz kalmıştır.) 74 O (şirk koşa)nlar Allâh’ı, hak ettiği değeriyle takdir etmediler (de, o yüzden ibadete lâyık olmayan şeyleri O’na ortak ettiler. Hâlbuki Allâh’a gereken tazim, Kendisini vasıfladığı yüce sıfatlarla O’nu mevsuf bilip, emrettiği gibi sadece O’na ibadet etmekti). Şüphesiz ki Allâh elbette (her şeye hakkıyla gücü yeten bir) Ka viyy’dir; (hiç yenik düşmeyen yegâne gâlip bir) Azîz’dir. 75 (Habîbim! Müşrikler senin peygamber olarak gönderilmeni kabullenemeyip: “Bizim aramızdan va hiy ona mı indirildi?” dediler.Hâlbuki) Allâh melekler den de (Cibrîl, Mîkâîl, İsrâfîl ve Azrâîl (Aleyhimüsselâm) gibi) birtakım elçiler seçmektedir (ve onları Kendi siyle peygamberleri arasında vahiy ulaştırmakla vesâir yönetimlerle görevlendirmektedir), insanlardan da (İbrâhîm, Mûsâ, Îsâ ve Muhammed (Aleyhimüsselâm) gibi zâtları Kendi adına diğer kullarına elçi göndermekte dir)! Muhakkak ki Allâh (elçilerinin sözleri dâhil her şeyi hakkıyla işiten bir) Semî’dir; (ümmetlerin elçileri nasıl karşıladıkları dâhil her şeyi hakkıyla gören bir) Basîr’dir. (Artık hiçbir yaptığından mesûl olmayan bir Zât, peygamber olarak kimi seçip göndereceğini onlara soracak değildir!) 76 O onların önlerinde olanı da arkalarında bulunanı da (yaratıkların geçmiş-gelecek, görülen ve görülmeyen her şeyini) bilmektedir. Bütün işler ancak Allâh’a döndürülecektir. 77 Ey iman etmiş olan kimseler! (Namaz kılarken) rükû’ edin, secde edin, (tüm farzları yerine ge tirerek) Rabbinize kulluk edin ve (nâfile ibadetler, sıla-i rahim, güzel ahlâka riâyet gibi) hayır(lar) işle yin (; yapacağınız ve terk edeceğiniz her konuda en iyi ve en doğru olanı araştırın)! Tâ ki siz felâh (ve kurtuluş)a erişebilesiniz! 78 Allâh için/Allâh uğrunda/(kim senin tenkidine aldırmayarak ve olanca gücünüzü sarf ederek) O’nun hak ettiği cihatla cihat edin! (Bu hizmete) sizi O seçmiştir ve (cihat emri dâhil) din(in hiçbir hükmün)de üzerinize hiçbir darlık (ve zorluk) kılmamıştır. (Arapların ekseriyetinin öz babası olan ve bütün ümmetin babası sayılan Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi veSellem)`in de babası olması hasebiyle) babanız (yerinde olan) İbrâhîm’in dini(ndeki genişlik) gibi (size de kolay bir din göndermiştir)!/Babanız İbrâhîm’in milletine (ve dinine sarılın)!/ O (Allâh-u Te`âlâ)/O (İbrâhîm (Aleyhisselâm)) / bu (Kur’â)ndan önce (gönderilen Tevrât, İncîl gibi kütüb-ü semâviyede) de, işte bu (Kur’â) nda da size Müslümanlar ismini takmıştır ki, o rasûl (elçilik vazifesini ulaştırdığına dâir) üzerinize tam bir şâhit olsun, sizler de (peygamberlerin ümmetlerine Allâh’ın elçiliğini ulaştırdığı hususunda) insanlara karşı hakkıyla şâhitler olasınız! (Bu özel seçime mazhar olmanıza şükretmek için) artık o (farz) namaz(lar)ı hakkıyla kılın; zekâtı verin ve (ibadetlerinize güvenmeyip, her işinizde sadece O’na güvenerek) Allâh’a sımsıkı sarılın! (Yardımcınız ve velînimetiniz olan) Mevlâ’nız ancak O’dur! İşte O ne güzel Mevlâ’dır! Ne güzel de güçlü yardımcıdır (ki, sahip çıktığı kimse rezil olmaz, yardım ettiği kimse de mağlup olmaz)! http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 339 | Ders: 348 | Hac Sûresi: 65-72 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 65 (Ey insan!) Görmedin mi ki şüphesiz Allâh, yerde bulunan (tüm varlık)ları da, Kendi emriyle denizde akıp gitmekte olan gemileri de sizin (fay dalarınızı temin) için emre âmâde kılmıştır ve izn(-i irâdes)i olmaksızın yerin üzerine düşmesin diye göğü de O tutmaktadır? Şüphesiz ki Allâh insanlara karşı elbette (pek esirgeyenbir) Ra ûf’dur; (bu yüzden yeryüzünde bulu nan ları insanların menfaatine elverişli bir şekilde ya ratmıştır ve Kendisini bulmaları için gerekli olan delil lere ulaşma imkânlarını onlar için hazır hale getirmiş tir. Yine ancak O, kullarına son derece acıyan bir) Ra hîm’dir (, bu nedenle günahları yüzünden gök üzerle rine düşmesin diye onu tutmaktadır ve dâima menfaat kapılarını açıp, çeşitli zararları onlardan def etmektedir). 66 Ancak O’dur O Zât ki, (cansız varlıklar hâlin deyken) size hayat vermiştir, sonra (ecelleriniz gel diğinde) sizi öldürecektir, daha sonra (mahşer günü) sizi diriltecektir! Gerçekten de insan, elbette (bunca nimetleri hiçe sayan) pek büyük bir nankördür. 67 (Habîbim! Kurban kesmenize itiraz ederek: “Kendi öldürdüğünüzü yiyorsunuz da, Allâh’ın öldürdüğünü niye yemiyorsunuz?” diyen kâfirlere aldırma!) Biz her bir ümmet için bir kurban (ibadeti)/bir ibadet yeri /bir şerî’at/ bir bayram/bir kesim yeri/ tayin etmişizdir ki; sadece onlar onunla amel edicidirler. Artık onlar (din ve kurbanla ilgili) o iş hakkında seninle asla tartışmasınlar. Sen (insanları) Rabbin(in ibadetin)e davet et(meye devam et)! Şüphesiz ki sen elbette (hakka varan) dosdoğru bir yol üzerindesin! Bu âyet-i kerîmede her bir ümmetin kendi özel şerî`atiyle amel etmesi gerektiği beyan edilmiş olmaktadır ki, buna göre; Mûsâ (Aleyhisselâm) ile Îsâ (Aleyhisselâm) arasında bulunan ümmetin şerî’atı Tevrât’a dayanmaktadır. Îsâ (Aleyhisselâm) ın gönderilişin den sonra Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`in bi’setine kadar mevcut olan ümmetin şerî`atinin kaynağı sadece İncîl’dir. Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`in gönderildiği asırda bulunanlar ve onlardan sonra kıyamete kadar gelecek olanlar ise tek bir ümmettirler ki onların şerî`atîda ancak Kur’ân’dır. Bu âyet-i kerîme Büdeyl ibni Verka, Bişr ibni Süfyan, Yezîd ibni Huneys gibi Huzâ’a kabilesine mensup birtakım kâfirler hakkında nâzil olmuştur, şöyle ki onlar Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`in ashâbına: “Size ne oldu ki, ellerinizle öldürdüğünüz hayvanların etlerinden yiyorsunuz da, Allâh’ın öldürmüş olduğu hayvanların etlerini yemiyorsunuz!” diyerek Müslümanların, kendi kendine ölen lâşeden yememelerine itiraz ettiler ve helâl haram gibi dinî konularda tartışmaya girdiler. (Âlûsî, Hâzin, Tenvîru’l-mikbâs) 68 (Hak açıkça ortaya çıkmışken,) yine onlar (din konusunda) seninle mücâdele(ye devam) ederlerse, de ki: “Yapmakta olduğunuz (bâtıl ve asılsız) şeyleri Allâh çok iyi bilendir! 69 Kendisi hakkında ihtilaf etmekte bulunmuş olduğunuz şeyler hususunda Allâh kıyâmet günü aranızda (ayırıcı ve kesin) hüküm verecektir!” 70 (Ey Habîbim ve her bir ümmeti!) Bilmedin mi ki, şüphesiz Allâh gökte ve yerde bulunan şeyleri(n tamamını hakkıyla) bilmektedir (dolayısıyla si zin yaptığınız ve yapacağınız hiçbir şey O’na gizli kalmaz)? İşte gerçekten de (gök te ve yerde) bu(lunanlar), yüce bir Kitap (olan Levh-i Mahfûz)da (kayıt al tına alınmış)dır. İşte muhakkak ki bu (kuşatıcı ilim ve yönetim), Allâh’a göre pek kolaydır. 71 O (şirk koşa)nlar Allâh’ı bırakıp öyle şeylere tapmaktadırlar ki, O (Allâh-u Te`âlâ) onlar(ın ibadete lâyık oluşu) hakkında (vahye dayalı) en ufak bir delil indirmemiştir, bir de öyle şeylere (tapıyorlar) ki kendileri için de onlar(ın ilâhlığı) hakkında hiçbir bilgi yoktur. Zaten (şirk gibi en büyük zulmü işleyen) o zâlimler için hiçbir yardımcı yoktur (ki, görüşlerini destekle sin ve onları doğru inanca kavuşturabilsin). 72 (Habîbim!) Bizim (doğru inançlara ve isâbetli hükümlere delâlet eden) âyetlerimiz kendilerine pek açık ve seçik bir halde art arda okunduğu za man, o kâfir olmuş kimselerin suratlarında inkâr (alâ meti görür, böylece bir itiraz ve bozulma) anlar sın! Onlar, üzerlerine âyet lerimizi art arda okumak ta olan o kişilere saldırmalarına pek yaklaşırlar. (Habîbim! O Kur’ân düşmanlarını tehdit etmek üze re) de ki: “İşte size! Bun(ca dinlediğiniz âyetlere karşı duyduğunuz kızgınlık)dan daha kötüsünü (söyleyip) haber vereyim mi size? (Sizi daha çok bozacak olan o şey ancak) ateştir! Allâh onu o kâfir olmuş kimselere söz vermiştir. O ne kötü varış yeri olmuştur!” http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Videoları beğenip paylaşmayı ve kanala abone olup videoya yorum yapmayı unutmayalım Selam ve dua ile
Videoları beğenip paylaşmayı ve kanala abone olup videoya yorum yapmayı unutmayalım Selam ve dua ile
Kırık Meal Dersi Sayfa: 338 | Ders: 347 | Hac Sûresi: 56-64 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 56 O (Kur’ân hakkındaki şüphelerin tamamen kaybolacağı kıyâmet) gün(ünde) bütün mülk(ün, tam bir yetki ve saltanatın) Allâh’a âit (olduğu herkesçe bilinecek)dir. O (inanan ve inanmaya)n (kul)lar ara sında O hüküm verecektir. İşte o kimseler ki; iman etmişlerdir ve (namaz, oruç, hac, zekât gibi) sâlih ameller işlemişlerdir; (tabiî ki onlar) nimetlerle dolu cennetlerdedir. 57 Ama o kimseler ki; kâfir olmuşturlar ve Bizim âyetlerimizi yalanlamıştırlar; işte onlar, (rezil edici ve) alçaltıcı olan pek büyük bir azap sa dece onlara âittir! 58 O kimseler ki; Allâh yolunda (cihat için) hicret etmişlerdir, sonra da (hicret esna sında müşrikler tarafından şehit edilerek) öldürülmüşlerdir, ya da (kendiliklerinden) ölmüşlerdir, andolsun ki; elbet te Allâh onları(, berzah âleminde de, cennette de, ardı arkası kesilmeyen) pek güzel bir rızıkla mutlaka rızıklandıracaktır. Şüphesiz ki Allâh (karşılıksız ve hesapsız verdiği için) rızık verenlerin en hayırlısı, elbette ancak O’dur! (Zaten diğer rızık verenler, O’nun yarattığı rızkı ulaştırma sebebi olmaktan öte geçememektedir.) 59 Kasem olsun ki; elbette O onları kendisin den râzı olacakları (en güzel) bir girilecek yer (olan cennetteki inci köşkler)e mutlaka girdirecektir. Muhakkak ki Allâh elbette (Kendi yolunda ölenle rin hallerini de, şehid olmayı bekleyenlerin arzularını da pek iyi bilen bir) Alîm’dir; (inadına onlarla sava şanlara cezalarını peşin vermeyip süre tanıyan bir) Halîm’dir. 60 İşte bu (durum anlattığımız gibidir)! Her kim (eziyet gördüğü kişiye,) kendisine yapılan azâbın (fazlasıyla değil de, kısas olmak üzere bir) ben zeriyle cezalandırma yaparsa, sonra da o (hakkını arayan) kişiye karşı (eziyete başvurularak) azgın lıkta bulunulursa, yemin olsun ki; elbette Allâh ona mutlaka yardım edecektir. Şüphesiz ki Allâh elbette (mümin kulların dan gü nah izlerini silen bir) Afüvv’dür; (görmezden gelme, af ve ıslah gibi Allâh-u Te`âlâ’nın teşvik ettiği muâme leleri bırakıp da kısas hakkını kullanarak intikam al maya çalışan kişinin ayıplarını ise tamamen örten bir) Ğafûr’dur. 61 İşte bu (yardım) şu sebepledir ki; gerçekten Allâh gece yi gündüze girdir(ip, gündüzü ge ce den uzun hale çevirerek, dilediğini yapmaya Kâdir olduğunu belirt) mektedir, gündüzü(n saatlerini) de geceye girdir(mekle, geceyi gündüzden uzun hale getirerek eşsiz gücünü göster)mektedir, bir de mu hakkak Allâh (zulüm yapanla zulme uğrayan herkesin konuştuklarını hakkıyla duyan bir) Semî’dir; (herke sin ne yaptığını tam manasıyla görüp karşılığını veren bir) Basîr’dir. 62 İşte bu (üstün kudret ve ilim vasfı) şu sebepledir ki; gerçekten Allâh (, varlığı zorunlu ve Kendinden olan) Hakk’ın ta Kendisidir, (müşriklerin) O’nun dışında (ilâh olarak ) tapmakta oldukları ise, şüphesiz ki o, (ilâhlığı sabit olmayan hatta haddi zâtın da varlığı dahi düşünülemeyen) bâtılın ta kendisidir. Bir de muhakkak ki Allâh, (tüm varlıklara karşı üstünlük sahibi olan) Aliyy de, (ortaktan pek münezzeh ve çok büyük olan) Kebîr de ancak O’dur. 63 (Ey insan!) Görmedin mi ki; gerçekten Allâh gökten suyu indirmiştir de, bu sebeple toprak yem yeşil bir hâle dönüşmüştür. Şüphesiz ki Allâh (ilmi ve lütfu küçük-büyük her varlığa ulaşan, mahlûkatına yeterli olacak rızıkların miktarını bilen, tüm yaptıkla rını sağlam ve yarayışlı yapan bir) Latîf’tir; (yaratık larına yararlı olan şeyleri ve görünen-görünmeyen tüm yönetimleri kuşatıcı şekilde bilen, kullarının kalp lerinde bulunan geçim endişesinden haberdâr olan ve yaratıkların rızıklarını yaratma keyfiyetini çok iyi bilen bir) Habîr’dir. 64 Göklerde bulunanlar da, yerde olanlar da (yaratılış, mülkiyet ve yönetim bakımından) sadece O (Allâh-u Azîmüşşâ)na âittir. Bir de şüp he yok ki Allâh, elbette (her şey yokolduktan sonra varlığını sürdürecek olan ve hiçbir hususta hiçbir şeye muhtaç olmayan) Ğaniyy de, (övgüye lâyık üstün sıfatların tümüne sahip olup, kimse hamdetmese de, bütün hamdler ancak Kendisine mahsus olan) Hamîd de ancak O’dur. http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 337 | Ders: 346 | Hac Sûresi: 47-55 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 47 (Kureyş müşrikleri alay ederek) senden acele azap istiyorlar (öyle mi?)! Oysa Allâh sözünü asla bozmayacaktır. (Dolayısıyla korkutuldukları azap er geç başlarına gelecektir.) Şüphesiz ki Rabbin katında bir gün, sizin saymakta olduklarınızdan bin sene gibidir. (Bu yüzden size pek uzun gelen süreler O’nun katında pek kısadır. Zaten zaman mefhumu kullarla alakalıdır.) 48 Kendisi(nin halkı, inkârcı ve) zâlim olan nice memleket vardı ki; (Kureyş müşriklerine süre tanı dığım gibi) onlara da mühlet vermiştim, sonra da onları (türlü türlü azaplarla) yakalamıştım. Zaten (herkesin) dönüş(ü) ancak Banadır. (Böylece herkese, ameline yakışan muâmeleyi yapacağım.) 49 (Habîbim! Kullara şu müjde ve tehditleri tebliğ etmek üzere) de ki: “Ey insanlar! Ben sizin için an cak pek açık/(gerçekleri) iyice açıklayan/ bir uya rıcıyım (ve müjdeleyiciyim)!” 50 O kimseler ki iman etmiştirler ve (namaz, oruç, hac, zekât gibi) sâlih ameller işlemiştirler, ar tık onlar(ın beşeriyet gereği yaptıkları günahlar) için büyük bir mağfiret ve (cennet nimetleri gibi) çok üstün ve pek değerli bir rızık vardır. 51 Ama o kimseler ki Bizim âyet lerimiz(e “Şiir”, “Büyü” ve “Evvelkilerin masalları” gibi uygunsuz vasıf lar yakıştırıp, müminlerin olanca açıklama gayretleri ne karşılık onları iptal) hakkında (birbirlerini) acze düşürme yarışına girmişçesine koşturmuşlar (ve Bizden kurtulacaklarını sanmışlar)dır. İşte an cak onlar, şiddetle tutuşmuş o ateşin dostlarıdır. 52 (Rasûlüm!) Senden önce ne bir rasûl, ne de bir nebî göndermedik ki, o(, âyetlerden bir şey) okuduğu zaman/bir şey arzuladığı zaman / şeytan onun okuması içerisine / arzusu içerisine / (bir şey) atmış olmasın. Nihâyet Allâh şeytanın (, peygamberin okudukları içerisine) atmakta olduğu şeyi tümüyle giderir de, sonra Allâh âyetlerini sabit (ve korunmuş) kılar. Zaten Allâh (peygamberine vahyettiğini de, şeytanın kastettiğini de hakkıyla bilen bir) Alîm’dir; (fitneyi sabit bırakmayıp tümüyle gideren bir) Hakîm’dir. Rivayete göre; Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) müşriklerin bulunduğu bir mecliste Necm Sûresi’ni okurken, putların zemmi hakkındaki âyetlere vardığında, her zamanki tertîl âdeti üzere hafif bir duraklama yapmış, o sırada şeytan, Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`in sesini taklit ederek, müşriklerin işiteceği şekilde putları öven ve âyetlerin veznine uyan birtakım kelimeleri araya katmıştı. Bu sözlerin Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) tarafından okunduğunu sanarak sevince boğulan müşrikler de, sûrenin sonunda Müslümanlarla birlikte secde yapmışlardı. Sonra Cibrîl (Aleyhisselâm) gelerek Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`i bu hâdiseden haberdâr etmiş, böylece Allâh şeytanı başarısız kılıp âyetlerini korumuştu. İşte Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`in üzülmesi üzerine, diğer peygamberlerin başına da bu gibi hâdiselerin geldiği bildirilerek kendisi bu âyet-i celîle ile teselli edildi. İşte “Ğarânik kıssası” diye bilinen hadisenin aslı budur. (Taberî, Beğavî, Nesefî, Süyûtî, İbn-i Kesîr, Âlûsî, Hâzin, İmâm-ı Rabbânî, el-Mektûbât, no: 273, 1/294) 53 (Evet! Allâh şeytana bu müsâadeyi vermiştir,) tâ ki O (Allâh-u Te`âlâ), şeytanın (peygamberin oku dukları arasına) atmakta olduğu o şeyi, hem kalple rinde (şüphecilik gibi) bir nevî hastalık bulunan o (münafık) kimseler, hem de kalpleri kaskatı olan (Mekkeli gâvur) lar için büyük bir fitne (ve imtihan vesilesi) yapsın(da imana yönelmeyenleri böylece mah rum bıraksın)! Şüphesiz (münafık ve müşrik olan) o zâlimler ise, elbette (haktan) pek uzak olan tam bir muhâlefet içindedirler. 54 Bir de; kendilerine (Allâh’ın dini hakkında) ilim verilmiş olan o kimseler bilsin ki gerçekten o (Kur’ân), Rabbinden gelen bir haktır, işte böylece onlar ona inan(makta sabit kal) sınlar da, bu sebeple kalpleri ona saygıyla yatışsın! (İşte Allâh bu hikmet lerle şeytanın katkısını ortadan kaldırmıştır.) Şüphesiz ki Allâh iman etmiş olan o kimseleri (burada olduğu gibi, dinî konularda kafa karıştıran diğer meselelerde de) dosdoğru bir yola elbette (dâ ima) hidâyet edicidir. 55 Ama o kâfir olmuş kimseler o (Kur’ân’ın hak olup olmadığı hususunda kafaları karışık olduğu)ndan dolayı büyük bir şüphe içerisinde kalmaya devam edecektir. Tâ ki onlara o (ölüm ve kıyâmet) ân(ı) ansızın gelecektir, ya da kendilerine (ardında hiçbir gün bulunmayan) o kısır günün azâbı gelecektir! http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 336 | Ders: 345 | Hac Sûresi: 39-46 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 39 (Bu zamana kadar Mekke müşrik lerinden eziyet çeken sahâbeye, onlarla savaşma müsâadesi verilmediyse de, şimdi) o kendileriyle savaşılmakta olan kimselere, gerçekten onlar zulme uğratıldıkları için (müşriklere savaş açmaya) izin verilmiştir. Şüphesiz ki Allâh onlara yardım (edip kâfirlere gâ lip) etmeye elbette (hakkıyla gücü yeten bir) Kadîr’dir. 40 (Bu izin) o kimseler(e âittir) ki, ancak: “Rabbimiz sadece Allâh’tır!” dediler diye haksız yere yurtlarından çıkarılmışlardır. Allâh’ın, (müminlere kâfirlerle savaşma izni verip, onları gâlip ederek) insanları; bir kısımla(rının caydırıcı gücüyle) diğer kısımlarını(n şerrini) savması olmasaydı, (her peygamber döneminde geçerli olan şerî`ate göre) içlerinde Allâh’ın ismi çokça anılmakta olan o (Îsâ (Aleyhisselâm)`ın ümmetinin âlimlerine âit) manastırlar, kiliseler, (Mûsâ (Aleyhisselâm) döneminde bulunan) havralar ve (âhir zaman ümmetine mahsus) mescitler elbette tamamen yıkılır (ve hiç bir zaman Allâh’a ibadet yapılamaz)dı! Andolsun ki; elbette Allâh Kendisin(in dostlarına ve dinin)e yardım edenlere mutlaka yardım edecektir. Gerçekten Allâh elbette (dostlarına yardım dâhil, onların tüm isteklerini yerine getirmeye son derece güçlü olan bir) Kaviyy’dir, (düşmanlarından intikamı engellenemeyecek bir) Azîz’dir. Allâh-u Te`âlâ’nın bahsettiği bu koruma, Ehl-i Kitap`ın, dinlerini değiştirmeden önce bulundukları hidâyet hâline işaret etmektedir. Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) gönderildikten sonra ise, onun dinine muhâlif her din geçersiz olmuştur. (Sâvî) Dolayısıyla mescitler dışındaki mabetlerin bugün için bir hürmeti söz konusu olmadığı gibi şirk yuvaları olarak görülmeleri gerekmektedir. 41 (Bu yardıma) o kimseler (mazhar olacaktır)ki; kendilerine yer(yüzün)de bir güç ve hâkimiyet ve recek olsak, o (farz) namaz(lar)ı hakkıyla kılarlar, zekâtı verirler, (tevhîd başta olmak üzere) iyi bili nen şeyleri emrederler, (şirk ve günahlar gibi) iyi tanınmayan şeylerden de nehyederler. Zaten bütün işlerin âkıbeti sadece Allâh(ın tak dir ve kazasın)a aittir. (Dolayısıyla dostlarına yardım sözünü er geç yerine getirecektir.) 42 (Habîbim!) Eğer seni yalanlıyorlarsa, (bu hususta sen bir ilki yaşamıyorsun. Zira) onlardan önce Nûh kavmi de, Âd ve Semûd da (Nûh, Hûd ve Sâlih (Aleyhimüsselâm)`ı) gerçekten yalanlamıştı. 43 İbrâhîm’in kavmiyle, Lût’un kavmi de (peygamberlerini inkâr etmişti)! 44 Medyen ashâbı da (Şu`ayb (Aley hisselâm)`ı inkâra kalkışmıştı)! Böylece Mûsâ da (bunca güçlü ve açık mû cizeler göstermesine rağmen Kıp tîler tarafın dan) yalanlanmıştı! İşte Ben o kâfirlere (bir süreli ğine) mühlet vermiştim, sonra da onları (feci azap larla) yakalamıştım. Peki (onların nimetlerini mih nete, hayatlarını helâke ve donanımlarını yıkıma dön dürerek) Benim (onları) tanıma(yıp hiçe say)mam nasıl olmuş? 45 Nice karye vardır ki; kendisi(nin halkı şirk koşan) zâ lim (kimseler)ken Biz onu he lâk etmişiz dir de, bu sebeple orası (tamamen yıkıldığından, du varları) tavanları üzerine düşmüştür, bir de (isti fâde ede cek kimsesi kalmadığı için) nice kullanılma yan (işlek) kuyu ve (sahipsiz kalan) nice yüksek/süs lü/ saray (bulunmaktadır, onları görüp de hâlâ mı ibretalmayacaklar)! 46 (Seni inkâr eden Mekke kâfirleri, kendilerinden evvel helâk edilen inkârcıların yıkım yerlerini görmek için) yer (yü zün)de hiç dolaşmadılar mı da, bu se beple onlar için birtakım kalpler olsun ki, (anla maları gereken hakikatleri) onlarla anlayabilsinler, ya da bir tür kulaklar bulunsun ki, (dinlemeleri ge reken vahiy ve öğütleri) onlarla işitebilsinler! Fakat (nerede onlar için böyle bir gayret ve basî ret?!) hakikat gerçekten şudur ki; (kafalarda bulu nan) gözler kör olmaz (olsa da bir zararı olmaz) ve lâkin göğüsler içindeki o kalpler kör olur! (Nite kim, kalp gözü görürken, göz körlüğü zarar vereme yeceği gibi, kalp körken de, baş gözünün görmesi fayda veremez!) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 335 | Ders: 344 | Hac Sûresi: 31-38 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 31 O’na (hiçbir şeyi) ortak koşmayanlar ve Allâh için (ihlâsla ibadet eden) hanîf kimseler olarak (put lara tapmaktan ve yalan sözden sakınmaya devam edin)! Her kim Allâh’a ortak koşarsa, sanki o, gökten düşmüştür de artık onu kuşlar süratlice kap(ıp par çala)maktadır, ya da rüzgâr onu pek uzak bir yere at(ıp bırak)maktadır! (İşte Allâh’a şirk koşan da, par çaları kuşların kursaklarına dağılan ya da kasırgalara tutulup uçurumlara yuvarlanan gibi kurtuluştan uzaktır.) 32 İşte (durum) bu(dur)! Her kim (Safâ-Merve gibi) Allâh’ın (di ninin) nişanlarına (özellikle kurbanlık hayvanlara) tâzimde bulunursa, gerçek ten de o (hürmet ve saygı), kalplerin (Allâh-u Te`âlâ’ya karşı taşıdığı saygı ve) takvâsından (kaynaklanmak ta)dır. 33 (Kesimleriyle ilgili) adı konmuş bir süreye kadar, o (kurbanlık hayvan)nlar(ın sütü, yünü, yavru su ve sırtın)da sizin için birçok faydalar vardır. Sonra onların (kurban edilme) yeri, o eski ev (olan Kâ`be’nin bulunduğu Harem bölgesin)e varır. 34 Kendilerine rızık olarak vermiş olduğu hayvanların davarları (olan deve, sığır, koyun ve keçi) üzerine (kesim ânında) Allâh’ın adını ansınlar diye (sizden önce geçen imanlı) her bir ümmet için bir kurban kesme yeri/(Allâh-u Te`âlâ’ya yaklaşma ve silesi olan) bir kurban (ibadeti)/kan akıtma(kla ya pılan bir ibadet tarzı)/bir hacc/(Allâh’a kavuşturacak) bir mezhep/ tayin ettik. İşte sizin İlâhınız tek bir İlâh’tır. Artık (ibadetlerinizi şirkle bulaştırmayıp) sadece O’na hâlis kılın! (Habîbim! İslâm’la huzur bulup yatışan, kadere râzı, ibadette çok gayretli ve zulme uğrasa da intikama kal kışmayan) o ihlâslı ve tevazulu kimseleri müjdele! 35 O kimseleri (müjdele) ki, Allâh anıldığında (eseri dışa vuracak şekilde) kalpleri korkuyla dol muştur, özel likle kendilerineisâbet etmiş olan (hastalık, mihnet, hicret ve gurbet gibi) şeylere karşı sabredenleri ve o (farz) namaz(lar)ı (vakti vaktine) hakkıyla kılanları, bir de onlar(ı) ki, kendilerine rızık olarak verdiklerimizden (hayır yollarına) har camada bulunmaktadırlar! 36 O büyükbaş hayvanları; Biz si zin için onları Allâh’ın (dîninin) nişanlarından kıldık ki onlarda size âit (maddî ve manevî) pek büyükbir hayır var dır. Artık (develeri yatarken değil de, el ve ayaklarını) uzata(rak ayakta dura)nlar hâlindeyken (kurban edin ve kesim esnasında) onlar üzerine Allâh’ın adı nı anın! (Canları çıkarak) yanları (yere) düş tüğü zaman, (dilerseniz) onlardan yiyin, (elinde bulunana ve iste meden verilene) kanaatkâr olana da, (istemek için yolunuza çıkan) dilenciye de yedirin! İşte Biz böylece onları (olanca cüsselerine ve güçlerine rağmen) size (görülmemiş bir teslimi yetle) tamamen itaatkâr kıldık (bu yüzden hiçbir engelle karşılaşmaksızın on ları bağlayıp boğazlaya biliyorsunuz. Allâh’ın tes hîri olmasaydı, onları, kendi lerinden çok daha küçük ve güç süz olan bazı yabâni hay vanlardan daha âciz bulamazdınız)! Tâ ki siz (ihlâsla kurban keserek, bunca nimetimize) şükredesiniz! 37 (Câhiliyet ehli kestikleri hay vanların kanlarını Kâ’be’ye bulaştırıyorlar ve bunu bir ibadet sayıyor lardı. Hâlbuki) onların ne etleri ne de kanları asla Allâh’a ulaşacak değildir! Ve lâkin sizden O’na (an cak) takvâ (nedeniyle yapmış olduğunuz kurban iba deti) ulaşmaktadır. İşte sizi (ibadet vazifelerine) hidâyet buyur masına karşılık (“Al lâh-u ekber” diyerek) Allâh’ı tek bîr edesiniz diye O böylece onları size tamamen itaatkâr kılmıştır. (Habîbim! Emirlerimi tutan ve ihlâsla ibadet yapan) o güzel amel sâhibi kimseleri müjdele! 38 Şüphesiz ki Allâh o iman etmiş olan kimse lerden her zaman (müşriklerin şerrini) savuşturur! Muhakkak ki Allâh (emânetlere karşı) son derece hâin ve (nimetlere kar şı) çokça nankör olan hiçbir kimseyi sevmez (onların bu yaptıklarını beğenmez ve kendilerine yardım etmez)! http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 334 | Ders: 343 | Hac Sûresi: 24-30 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 24 Onlar (kelime-i tevhîd, Kur’ân vesâir zikirler gibi) o pek hoş sözlere eriştirilmişlerdir. Ve onlar o pek övülen (İslâm) yol(un)a/o pek övgüye değer yer (olan cennet)in yoluna/O (bütün hamdler Kendi sine lâyık olan) Hamîd’in yoluna/ erdirilmişlerdir. 25 Şüphesiz o kimseler ki kâfir olmuşlardır, (kendi kâfirlikleriyle yetinmeyip) bir de (Hudeybiye senesi umreye gelen Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ve ashâbını) Allâh’ın yolundan ve o Mescid-i Harâm’dan alıkoymaktadırlar ki, Biz onu, kendisinde yerleşenle, yolcu olan tüm insanlar için eşit kılmışızdır(, işte yakında onlara çok can yakıcı bir azâbı tattıracağız)! Her kim orada (günahlar işlemek gibi) bir zulüm sebebiyle haktan sapmak isterse, ona da çok acı verici bir azaptan tattırırız! Bu âyet-i kerîmeden dolayı ibni Abbâs ve İbni Mes’ûd (Radı yallâhu anhüm) gibi zâtlar, Mekke’de günah işleme arzusu taşımanın, bu istek amel safhasına geçmese de azâbı gerektireceğini söylemişlerdir. Bu yüzden ibni Abbâs (Radıyallâhu anhüma): "Uzuvlarıma sahip olabilirim ama kalbime nasıl mâlik olayım!" diyerek Mekke`de ikamet edememiş, Tâif`e hicret ederek orada vefat etmiştir. Diğer bazılarıysa; bu arzunun, icraate kararlılık içeren ya da amelle birlikte bulunan bir istek olması hâlinde ceza gerektireceğini söylemişlerdir. 26 Hani Biz: “Bana hiçbir şeyi or tak koşma! Tavaf edenler, (namazda) kıyam edenler/ (Mekke’de) ikamet edenler/, rükû’ edenlerle secde yapanlar için de evimi (hem maddî pisliklerden, hem de putlar gibi manevî necâsetlerden) tertemiz et!” diye İbrâ hîm’e o beytin mekânını (ibadet ve bakım için gidip geleceği bir) uğrak yeri yapmıştık. 27 (Eski temeller üzerine Kâ`be’yi bina etmesinin ardından ona şöyle emretmiştik:) İnsanlar içerisinde haccı(n farz kılındığını) ilan et ki, (babalarının sulplerinde ve analarının rahimle rinde bulunanlara bu çağrıyı duyurayım da, o anda telbiye getirenler, dünyaya geldiklerinde) yayalar ola rak ve her uzak yoldan gelen zayıf düşmüş her bir (yorgun) deve üzerinde sana gelsinler. 28 Tâ ki (hac için Mekke’ye gelerek) kendilerine âit birçok değerli faydalara şâhit olsunlar ve ken dilerine rızık olarak verdiği hayvanların davarları (olan; deve, sığır, koyun ve keçi türlerini keserken her biri) üzerine (kurban bayramının ilk üç günü olarak) bilinen günlerde Allâh’ın adını ansınlar. /Tâ ki kendilerine mahsus birtakım menfaat lere tanıklık etsinler ve onlara vermiş olduğu hay vanların davarlarına karşılık, (zilhiccenin ilk onu olarak) bilinen günlerde (çokça ibadet ve hamd ü şü kürde bulunmak üzere) Allâh’ın adını zikretsinler./ (Ey kurban kesenler! Kesim esnasında Al lâh’ın adı nı anın ve) artık onlardan hem ken diniz yiyin, hem de darda kalmış fakire yedirin! 29 (Hac yapanlar, kurbanlarını kesip, traş olarak ihramdan çıktıktan) sonra (bıyıklarını ve tırnaklarını kısaltıp, etek ve koltuk traşı olarak) kirlerini gider sinler, (hac esnasında hayır ve ibadet adına yapmış oldukları) adaklarını yerine getirsinler ve (insan ların ibadeti için ilk olarak bina edilen) o eski evi/(zor ba ların tasallutundan ve tûfan gi bi âfetlerden korunmuş) o âzat lı evi/ o (günahkârların boyunlarını) âzat ettiren evi/(, haccın farzlarından biri olan ziyâret ta vafını eda etme niyetiyle) tavaf etsinler! 30 İşte bu (emirleri tutun)! Her kim Allâh’ın hürmetli kıldığı şeylere (iman edip gereğiyle amel ederek, onlara lâ yık saygı ve) tazimde bulunursa, işte o, kendisi için Rabbi katında tam bir hayırdır. (Haramlıkları) size art arda okunmakta olan (lâşe ve besmelesiz kesilen hayvan)lar dışında(, deve, sığır, koyun ve keçi gibi) davarlar(ı kesip yemek) size helâl kılınmıştır. Artık (maddî pisliklerden sakındığınız gibi, manen) tam bir pislik olan putlardan da tamamen sakı nın, yalan söz (, iftira ve yalan yere şâhitlik)den de iyice kaçının! (Putların ibadete lâyık ilâhlar olduğu iddiâsı ve birtakım hayvanlardan istifâdenin bilgisiz ce yasaklanması, Allâh’a karşı yapılan en büyük bir iftira ve yalandır. Dolayısıyla hem yaratana, hem de yaratılanlara karşı yalan ve iftira içeren şirk ve günah sözlerini bırakın!) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 333 | Ders: 342 | Hac Sûresi: 16-23 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 16 İşte (bu konuda) böylece (açık seçik âyetler vahyettiğimiz gibi) Biz onu(n tamamını) pek açık âyetler hâlinde indirdik. Bir de (şunu bil ki,) gerçekten Allâh (doğru yola iletmeyi) dilediğini hidâyet eder (ve hidâyetini artı rarak dosdoğru yolda sabit kılar)! 17 Şüphesiz o kimseler ki (inanılması gereken tüm meselelere) iman etmiştirler, yine o kimseler ki Yahudi olmuşturlar, ayrıca (meleklere ve yıldızlara tapan) Sabiîler, Hristi yanlar, (ateşe tapan) Mecûsî ler, bir de o kim seler ki (putlar gibi bâtıl ilâhlara tapa rak, Allâh’a) şirk koşmuşturlar; muhakkak ki Allâh kıyâmet günü (bunlara aynı muâ meleyi yap mayacak, bilakis şeytana âit beş dinle, Rah mân’a âit tek din olan İslâm’ın mensuplarının) aralarında ayı rıcı bir hüküm verecektir. Muhakkak ki Allâh her şeye (hakkıyla şâhit ve gözcü olan bir) Şehîd’dir. (Artık herkes bu gerçeği göz önünde bulundurarak, neye nasıl inandığına, ne konuştuğuna ve ne yaptığına dikkat etsin!) 18 (Ey insan!) Gör(ür gibi bil)medin mi ki Allâh; gerçekten göklerde bulunanlar, yerde olanlar, güneş, ay ve yıldızlar, dağlar, ağaçlar, kımıldayan canlılar ve insanlardan bir çoğu (taat ve ibadet üzere) O’na secde etmektedir. (İnkâr edip itaatten kaçınan) pek çoğu(nun gölgeleri de ister istemez Allâh’a secde etmekte) ise (de, kendi irâdeleriyle secde etmediklerinden), (onlar) üzerine azap (kararı) hak olmuştur. Zaten (kötü inancı ve ameli nedeniyle) Allâh her kimi alçaltırsa, artık ona değer verecek hiçbir kimse yoktur. Şüphesiz ki Allâh (azîz kılma ve zelîl etme dâhil) dilediği her şeyi yapar! İnanan insanların alınlarını yere koyarak yaptıkları secde malumsa da, diğer canlıların secdeleri müfessirler tarafından iki şekilde açıklanmıştır: a) Şuursuz varlıkların, Yaratıcının koyduğu tabiat kurallarına boyun eğerek, vazifelerinde hiçbir aksama göstermemeleri, “Tam bir boyun eğme” anlamına gelen “Secde” tabiri ile ifade edilmiştir. b) Her bir yaratıkta hakkanî ve manevîbir hayat mevcut olup, bizlerce anlaşılamayan bir şekilde her şeyin kendilerine göre secde ve tesbîhleri vardır. İsrâ Sûresi`nin 44. âyet-i kerî mesi de bu görüşü tercihe uygun kılmaktadır. 19 İşte (beş fırka olan kâfirlerle, müminlerin teşkil ettiği) bu ikisi, Rableri(nin Zât’ı, sıfatları ve dini) hakkında mücâdelede bulunmuş olan iki hasımdır. Artık o kâfir olmuş kimseler (kıyâmet günü çıkarılacakları İlâhî mahkeme kararı neticesinde); ateşten birtakım elbiseler (cüsselerine göre) onlar için iyice biçilmiştir. Başlarının üzerinden doğru da son derece kaynar su dökülecektir. İbni Abbâs (Radıyallâhu anhümâ)`dan rivayet edildiğine göre; Yahudiler: “Bizim kitabımız ve peygamberimiz sizinkinden eski olduğundan, biz Allâh’a daha yakınız!” deyince, müminler: “Siz bizim kitabımızın ve peygamberimizin hak olduğunu bile bile, kıskançlıktan dolayı inkâr etmişken, biz tüm kitaplara ve peygamberlere inandığımız için Allâh’a sizden daha yakınız!” diye cevap vermişler, işte bu tartışma üzerine bu âyet-i kerîme nâzil olmuştur. 20 Karınlarında bulunan (bağırsak)lar ve deri ler onunla eritile(rek içleri dışlarına çıkarılacak, sonra azap devam etsin için eski hâline döndürüle)cektir. 21 Yine onlara âit demirden kamçılar/ tokmak lar/ da vardır (ki, insanlar ve cinler bir araya gelse onların bir tanesini yerinden kaldıramazlar). 22 Her ne zaman (kendilerini yukarıya kaldıran alevler onları cehennemin ağzına yaklaştırsa ve çek tikleri) büyük bir gamdan dolayı oradan çıkmala rını isteseler, (kafalarına vurulan demir tokmaklarla, yetmiş senelik derinliğe atılarak) onun içerisine geri döndürülürler (ve o zaman onlara denilir) ki: “O yakıcı (ateşin) azâbı(nı) tadın (bakalım)!” 23 Muhakkak ki Allâh o iman(da sebat) etmiş olanları ve (namaz, oruç, hac, zekât gibi) sâlih amel ler işlemiş bulunanları öyle değerli cennetlere girdirecektir ki, (ağaçlarının ve köşklerinin) altlarından sürekli ırmaklar akmaktadır! Onlar orada altından bilezikler ve incilerle bezendirileceklerdir. Oradaki giyecekleri ise pek değerli bir ipektir! http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın: https://www.youtube.com/channel/UCNBF7Oyx3c5FSZHVfcm60EA/join
Kırık Meal Dersi Sayfa: 332 | Ders: 341 | Hac Sûresi: 6-15 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: 6 İşte bu (şekilde insanın farklı tavırlarda yaratılıp, aralarında uyum olmayan farklı hallere döndürülmesi ve kuru toprağın diriltilmesi) şu sebepledir ki; gerçekten Allâh (her şeyin Kendisiyle var olduğu) Hakk’ın (ve gerçeğin) ta Kendisidir. Bir de şüphe siz ki O, ölüleri diriltecektir ve muhakkak ki O, her şeye (hakkıyla gücü yeten bir) Kadîr’dir. 7 Ve yine şu sebepledir ki; o (kıyâ met) ân(ı) mutlaka gelecektir, kendisinde hiçbir şüphe yoktur. Bir de gerçekten Allâh kabirlerde bulunanları diriltecektir. (Nitekim Allâh-u Te`âlâ sö zünü bozmayan bir Hakîm olarak bunları vaad etmiştir. Artık O’nun bu sözünü tutması kaçınılmazdır!) 8 İnsanlardan öylesi de vardır ki, ne (zorunlu) bir bilgisi, ne (delil araştırarak ulaştığı) bir rehberi, ne de (vahye âit) nur saçan bir kitabı bulunmaksı zın (sırf cehâlet ve inada dayalı bir şekilde) Allâh hak kında sürekli tartışır. (Nitekim Ebû Cehil bunun en belirgin örneğidir!) 9 (İnsanları) Allâh’ın yolundan sap tırsın diye (hakka karşı burnu havada ve kibirli bir tavırla) yanını çeviren biri olarak (tartışmaları sürdürür)! Bu kişi için dünyada büyük bir rezillik vardır. Kıyâmet günü ise ona o çok yakıcı (cehennem) azâbı(nı) tattıracağız. 10 (O zaman ona: “) İşte bu, iki elinin (işleyip) öne sürdüğü (kâfirlik ve günahlar gibi kötü) şeyler sebebiyledir. (Şunu bil ki;) gerçekten de Allâh asla kullarına azıcık dahi zulmeden biri değildir. (” buyuracağız!) 11 İnsanlardan öylesi de vardır ki, (sebatkâr bir şekilde değil de,) bir kenar üzerinde (bulunup, işine gelmediği anda kaçma imkânı aramak üzere) Allâh’a ibadet etmektedir. Artık ona (bolluk ve âfiyet gibi) bir hayır isâbet edecek olsa, onunla iyice yatış(a rak göründüğü gibi İslâm’da sabit kal)ır. Ama (canı, malı ve âilesi hususunda) ona (sıkıntı çıkaracak) bir fitne dokunacak olsa, (yöneldiği imansızlık) yönü üzere geri(sin geri eski kâfirliğine) döner. O, dünya yı da , âhireti de kaybetmiştir. (Çünkü dünyada kanı helâl, âhirette ise yeri cehennem olmuştur.) İşte ancak bu, (herkesin anlayacağı şekilde) pek açık bir zararın ta kendisidir. 12 O (mürtet kişi), Allâh’ı bırakıp, kendisine ne zarar verebilen, ne de ona fayda sağlayabilen şeylere tapar. İşte ancak bu, (haktan) pek uzak bir sapıklığın ta kendisidir! 13 O, elbette öyle bir şeye tapmaktadır ki onun (varsayılan) zararı faydasından daha yakındır. (Çün kü taptığı putlar, dünyada kanının heder olmasına, âhi rette ise azâba uğramasına sebep olmuştur.) Andol sun ki; elbette o, ne kötü yardımcı olmuştur! Yemin olsun ki; elbette o, ne de kötü arkadaş olmuştur! 14 Şüphesiz ki Allâh o iman(da sebat) etmiş olanları ve (namaz, oruç, hac, zekât gibi) sâlih ameller işlemiş bulunanları öyle değerli cennetlere girdire cektir ki, (ağaçlarının ve köşklerinin ) altlarından sürekli ırmaklar akmaktadır! Muhakkak ki Al lâh (imanlılara mükâfat, in kârcılara azap hususunda) dilemekte olduğu her şeyi (engel tanımaksızın) yapar. 15 Her kim Allâh’ın, dünya da ve âhirette o (Muhammed Mustafa’sı)na asla yardım etmeyeceğini zannetmekte bulunmuşsa, artık hemen o, (öfkesini gidermek için elinden geleni yapmak üzere, evinin tavanının bulunduğu) göğe doğru bir ip uzatsın, sonra (onu boğazına geçirip iyice sıkarak nefesini) kessin (ve böylece intihar edip gebersin) de baksın (bakalım) ki (peygamberime verdiğim desteği engelleme uğrunda kurduğu) hilesi o öfke duyduğu şeyi gerçekten giderebilecek mi?/(Elinden geliyorsa) göğe bir ip uzatsın, sonra (yüzlerce senelik mesafeyi) kat(ederek ona gelecek yardımı ve vahyi engellemeye gayret) etsin de baksın ki hilesi öfkesini hiç giderebilecek mi?/ (Asla! Kâfirler kahrından geberse de, Allâh’ın peygamberine yardımı, dünyada da âhirette de sürecektir.) Rivayete göre; bu âyet-i kerîme Esed ve Ğatafân kabilelerine mensup bir topluluk hakkında nâzil olmuştur. Nitekim Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) onları İslâm’a davet etmişti. Fakat onların Yahudilerle bazı antlaşmaları bulunduğu için: “Bizim Müslüman olmamız mümkün değil, çünkü korkarız Muhammed’e yardım gelmez. Bu sefer de Yahudilerle aramızdaki antlaşmalar bozulduğu için onlar da bize erzak vermezler ve bizi barındırmazlar!” diyerek bu teklifi reddettiler. Allâh-u Teâ`lâ da onları bu âyetle kahr-u perişan etti. (Hâzin, Âlûsî) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Kırık Meal Dersi Sayfa: 331| Ders: 340 | Hac Sûresi: 1-5 | 17.cüz İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir Dersleri Kur'ân-ı Mecîd Meali: YİRMİİKİNCİ SÛRE-İ CELİLE el-Hac SÛRE-İ CELîLESİ Mekkî (; Mekke-i Mükerreme döneminde inmiş)dir. 19-24. âyet-i kerîmelerin Medîne-i Münevvere’de nâzil olduğu nakledilmiştir. 78 ayettir. Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın ismiyle! 1 Ey insanlar! Rabbinizden hakkıyla sakının (da emirlerini tutup yasaklarından kaçının)! Çünkü o (kı yâmet) â(nı)nın zelzelesi gerçekten pek büyük bir şeydir. (Artık o manzarayı zihninizde canlandırın da, Rabbi nizin emri üzere takvâ elbisesine bürünerek, o günün zorluklarından kendinizi kurtarmaya çalışın.) 2 Onu göreceğiniz gün, her bir emziren dişi dehşete kapılarak emzirdiğinden (gâfil bir halde) geçip gidecek/emzirdiğinden alıkonacak/emzirdiğini unutacak/her bir yük sahibi (gebe) de (vakitsiz olarak) yükünü düşürecektir. (Ey gören! O gün) sen insanları sarhoşlar (gibi) görürsün. Oysa onlar (gerçekte) asla sarhoşlar değildirler, lâkin Allâh’ın azâbı pek şiddetli (olduğundan, onların aklını başlarından almış ve temyiz kabiliyetlerini gidermiş)dir. İmran ibni Husayn (Radıyallâhu anh)`dan rivayet edildiğine göre; bu iki âyet Benî Mustalik gazvesinde nâzil olduğu gece Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) insanları toplayarak bu âyetleri onlara okuduğunda, o geceden daha fazla hiçbir gecede ağlandığı görülmedi. Sabah olunca sahâbe-i kirâm yüklerini hayvanlarından indirmediler, çadırlarını kurmadılar, yemek de pişirmediler. İnsanlardan kimisi ağlıyor, kimi de üzgün bir halde oturmuş düşünüyordu. Bunun üzerine Rasûlûllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem): “Bu (âyette bahsedilen gün) hangi gündür?” diye sorunca: “Allâh ve Rasûlû bilir!” dediler. Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem): “Allâh-u Te`âlâ’nın Âdem’e: ‘Kalk, zürriyetinden cehenneme gidecekleri gönder!’ buyuracağı gündür! O zaman Âdem: ‘Cehenneme gidecekler ne kadardır?’ diye soracak, Allâh-u Te`âlâ da: ‘Her binden dokuz yüz doksan dokuzdur!’ buyuracaktır”dedi. (Buhârî; Enbiyâ, 10, No: 3170, 3/1221, Hâzin) 3 İnsanlardan öylesi vardır ki, Allâh hakkında bilgisizce mücadele etmektedir ve (bunu yaparken) her azgın/bozgunculuğa soyunmuş/sürekli şerle uğraşan/şeytana iyice uymaktadır. Bu âyet-i kerîme Nadr ibni Hâris hakkında nâzil olmuştur. Gerçekten de o, âyet-i kerîmede vasfedildiği üzere çok mücâdeleci biriydi. Kur’ân-ı Kerîm’de reddedilen: “Melekler Allâh’ın kızlarıdır!”, “Kur’ân evvelkilerin uydurmalarıdır!”, “Ölümden sonra dirilmek yoktur!” gibi birçok sözün de sahibiydi! 4 O (şeyta)na (uyanlara onun yapacağı muâmele hakkında) şu gerçek (karara bağlanıp) yazılmıştır ki; kim onu dost edinirse, şüphesiz o onu saptırır ve onu çok alevlendirilmiş o (cehennem) ateşin(in) azâbına ulaştırır. 5 Ey insanlar! Eğer (ölüp, toprağa ve suya karışmanızın ardından) diriltilmekten bir şüphe içindeyseniz (ilk yaratılışınıza bakmanız bu husustaki şüphenizi giderecektir)! Gerçekten de Biz sizi(n babanız Âdem’i) bir topraktan (sizi de toprakta yetişen gıdalardan), sonra (meni denen) sâfî az bir sudan, sonra (sülük gibi rahim duvarına yapışıp kan emerek beslenen aşılanmış yumurtadan ibaret) bir kan pıhtısından, sonra (baş, el ve ayak gibi bazı uzuvlarının) şekli belli belirsiz/(doğduğunda eseri belli olacak şekilde) kusurlu ve(ya) kusursuz (olabilecek)/ tam (olarak doğmaya) ve düşük (olmaya elverişli)/ bir çiğnem et parçasından yarattık ki, (dirilme hususu dâhil, aklın kavramaktan âciz kalacağı nice nice gerçekleri) size açıkça anlatalım! (Şüphesiz ki bu tedrîcî yaratışı düşünenler, kendisinde hayat eseri bulunmayan bir topraktan canlı bir insan yaratıp onu, aralarında hiçbir münâsebet bulunmayan; toprak, su, kan pıhtısı, bir çiğnem et ve iskelet gibi farklı farklı maddelere sokmaya Kâdir olan yaratıcının, ilk başta yaptığını tekrar iâdeye güçlü olduğuna inanmakta asla güçlük çekmezler.) Biz (düşük olmamasını) dilediğimiz (cenin) i rahimlerde adı konmuş bir süreye kadar durduruyoruz, sonra sizi (oradan) bebekler hâlinde çıkarıyoruz. Sonra (kuvvet akıl ve idrâk hususunda) güçlü çağınız (olan on sekiz-otuz yaş arasın)a ulaşasınız diye (sizi büyütüyoruz)! İçinizden (bu çağa varır varmaz, yahut önce sinde ve ya sonrasında yaşlılık çağına ulaşmadan) vefat ettirilen de vardır, yine sizden öylesi vardır ki (sahip olduğu) birçok bilgiden sonra (çocukluk hâlinde olduğu gibi) hiçbir şey bilmemesi için ömrün en rezil dönemi (olan bunaklık hâli)ne döndürülmektedir. (Ey insan! Diriltilmenle alâkalı olarak kendi bünyen deki âyetleri dinledikten sonra, senin dışında gelişen âyetlerden birini de şöyle anla ki;) sen toprağı ölü ve kuru bir halde görmekteyken, bir de Biz onun üzerine suyu indirdiğimizde o (, mahsul vermek için) kıpırdanır, şişip kabarır ve (bakanlara sevinç veren) her bir güzel çiftten (ve farklı farklı türlerden çeşitli ürünler) bitirir. (İşte Allâh-u Te`âlâ’nın seni diriltmesi de, her sene gördüğün bu âyet gibi meydana gelecektir.)
Videoları beğenip paylaşmayı ve kanala abone olup videoya yorum yapmayı unutmayalım Selam ve dua ile
Videoları beğenip paylaşmayı ve kanala abone olup videoya yorum yapmayı unutmayalım Selam ve dua ile
Videoları beğenip paylaşmayı ve kanala abone olup videoya yorum yapmayı unutmayalım Selam ve dua ile
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın: https://www.youtube.com/channel/UCNBF7Oyx3c5FSZHVfcm60EA/join
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 339 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 102-112 | Sayfa: 330 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 102 Onlar onun en gizli sesini (bile) işitmeye ceklerdir. Üstelik onlar özellikle canlarının çokça arzu la dığı şeyler içerisinde sonsuz kalıcılardır. 103 (Kâfirlerin, bir daha ölmemek üzere cehenne me yollanırken ve ateşe kapaklandıklarında yaşayacak ları) o en büyük dehşet onları üzmeyecektir. Zaten (kabirlerinden kalkarken) onları melekler karşılaya caktır. (Selâmlamanın ardından onlara:) “İşte bu, (sa hip olduğunuz iman ve taata karşılık dünyada) vaad olunmakta bulunmuş olduğunuz o gününüzdür!” (diyeceklerdir.) 104 Kitaplara âit sayfanın dürülmesi gibi göğü düreceğimiz günü (hatırla)!/Sicill (nâmın daki mele ğ)in, (kulların amelleriyle ilgili) defterleri dürmesi gibi, göğü düreceğimiz gün (dostlarımız mahzun olmayacaktır)!/ (Vahiy kâtibi olan) Sicill’in, (yazmış ol duğu) sayfaları (katlayıp) dürmesi gibi, göğü düreceğimiz günü (yâd et)!/ İlk yaratık olarak (yoktan var etmeye) başlamış olduğumuz şey(leri îcat hususunda hiç zorlanmadığımız) gibi, onu (dirilterek tekrar haya ta) geri döndüreceğiz./ İlk yaratırken (îcât işine ko layca) başladığımız gibi, onu (o Bizden başka kimsenin yapamayacağı yaratma işini yine hiçbir güçlükle karşılaşmadan) tekrar yapacağız./ (Zira yoktan yarat makla, dağılmış parçaları toplamak arasında Bizce hiç bir fark yoktur!) Üstlendiğimiz bir söz olarak (bunu vaad etmekteyiz)! Şüphesiz Biz (engellenmeksizin her istediğimizi) dâima yapanlar olduk! 105 Andolsun ki; elbette o zikir (lerle dolu Tevrât-ı şerîf)den sonra Ze bûr’da da/o (tüm semâvî) kitaplarda da/o zikirde (ve Levh-i Mahfûz’da kaydedi şimizde)n sonra (gönderdiğimiz) tüm kitaplarda/ yazmışızdır ki; o (Kudüs ve Şam vilâyetlerinin bulun duğu) toprak, gerçekten de ona Be nim (emirlerime uyan) sâlih kullarım mirasçı olacaktır (ki, onlar da; Mu hammed (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ve ümmetidir)./ O (cennet) yurd(u), muhakkak ki ona Benim (imanlı ve) sâlih kullarım mirasçı olacaktır./ O yerin tama mı, gerçekten de (Mehdî ve Îsâ (Aleyhimesselâm) döne minde) ona benim sâlih kullarım vâris olacaktır./ 106 Muhakkak ki işte bu (Kur’ân’da ve bu sûrede anlatıla)n(lar)da, (âdet ve geleneklere takılmayan, tüm dertleri Allâh’a kulluk olup, beş vakit namazı cemaatle kılan) ibadet edici kimseler için elbette yeterlilik/(gayeye) ulaşma vesilesi/ vardır. 107 (Habîbim!) Biz seni (cinler, melekler, kâfir ve Müslüman tüm insanlar dâhil) bütün âlemler için an cak büyük bir rahmet olarak/bütün âlemlere an cak büyük bir acıma(mızın eseri) olarak/ gönderdik. (Nitekim kâfirler bile maymuna, domuza dönmekten ve topluca he lâk olmaktan senin hürmetine korunmuşlardır!) 108 (Rasûlüm!) De ki: “Bana ancak ilâhınızın, sadece bir tek ilâh olduğu (, dolayısıyla sadece O’nun bü tün hükümlerine uyulması gerektiği) vahyedilmekte dir. Artık siz (bu vahye uyarak) Müslümanlarsınız değil mi?” 109 Eğer onlar (vahye itibar etmeyip, İslâm’dan) yüz çevirirlerse, (onlara) de ki: “Ben (em rolunduğum şeyleri, içinizden hiçbir kimseyi ayırmaksızın) siz (in he piniz)e bir eşitlik üze re bildiride bulundum./Ben si ze bir adâlet üzere (bulunduğumu) bildirmekteyim./ Ama (Müslümanların gâlibi yeti ve İslâm’ın hâkimi yetine dâir) vaad olunmakta olduğunuz o şey yakınmıdır, yoksa uzak mıdır bilemiyorum! 110 Şüphesiz ki O (Rabbim ), (İslâm aleyhine kul landığınız) o açık sözleri de bilmektedir, (kin ve nef ret adına içinizde) gizlemekte olduğunuz şeyi debilmektedir. 111 Bilmiyorum; belki de o (cezanızın geciktirilmesi), sizin için bir imtihan ve (takdir edilen eceliniz le alâkalı) yakın bir zamana kadar bir yaşatmadır.” 112 (Ey müşrikler! Benim peygamberim siz -den çektiği eziyetlere karşı Bana sığınarak) dedi ki: “Ey Rabbim! (Benimle, o azâbı acele isteyen Mekke müş rikleri arasında) hak ile hüküm ver! (İslâm sancağı nın yükselmeyeceği ve devletin dâima kâfirlere âit ola cağı gibi ballandıra ballandıra) niteleyerek anlatmakta olduğunuz şeylere karşı Kendisinden yardım istenen Zât, ancak O Rahmân olan Rabbimizdir. (Dolayısıyla azâbı acele göndermemesi, sözünden dön düğü için değil, kullarına çok acıdığındandır!)” 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Avâmil Kitabı satın almak için👇🏼 https://www.kitapkalbi.com/avamil-tercumesi-ve-serhi İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 338 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 91-101 | Sayfa: 329 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 91 Avret yerini (nikâhlı-nikâhsız helâl ve haram olan her türlü birleşmeden) korumuş olan o (Meryem adındaki) kadını da (yâd et) ki; Biz onun içerisine rûhumuz (olan diriltme sıfatımız) dan üfle(yerek, rahminde Îsâ (Aleyhisselâm)ı var et)miştik, böylece onu da, oğlunu da âlemler için (üstün kudretimize delâlet eden) birer âyet yapmıştık. Nitekim, kocasız doğuran bir kadın ile babasız doğan bir çocuğun durumu hakkında ince düşünenler, Allâh-u Te`âlâ’nın her şeye Kaâdir olduğunu çok iyi anlarlar. 92 (Ey insanlar!) Şüphesiz ki ancak işte bu (tevhîd milleti ve İslâm dini), (peygamberler arasında ihtilaf sız) tek bir ümmet olarak sizin dininizdir. (Bütün peygamberler İslâm ve tevhîd üzere ittifak etmişler dir.) Rabbiniz de ancak Benim; öyleyse (bir tek) Bana ibadet edin. 93 (Tüm peygamberler İslâm’a çağırmışlardır,) ama onlar(a bağlılık iddia eden ümmetleri din konusundaki) işlerini aralarında parça parça yapmış lardır. Her biri (de sonunda diriltilip) ancak Bize dönü cü (ve yaptıklarının karşılığını görücü)lerdir. 94 İşte her kim kendisi mümin olarak, sâlih amellerden birini işlerse, artık onun çalışmasını (ve bu uğurda sarf ettiği çabayı) tanımama diye bir şey (söz konusu) olamaz. Zaten muhakkak ki Biz onu (kulumuzun amel defterine) yazıcılarız. 95 Kendisini helâk et(me hükmü ver)diğimiz her hangi bir karyenin (hal kının), gerçekten onların (tevbeye ve yeniden dünya hayatına) dönüşleri, ol mayacak bir şeydir/gerçekten onların (Bizim huzu rumuza) dönmemeleri imkânsız bir şeydir/. 96 (Hakkı bildikleri halde onda birleşmeyen kâfir milletlerin helâkleri böylece sürüp gidecek,) nihâyet Ye’cûc ve Me’cûc (seddi) açılınca ki, onlar (dağ ve tepe gibi) her yüksek yerden (inerek, ekinlere ve canlılara saldırmak üzere) süratlice koşacaklar! Ye’cûc ve Me’cûc, Âdemoğullarından iki kabilenin ismidir. Kıyâmete yakın Îsâ (Aleyhisselâm) inerek Deccal’ı helâk ettikten sonra Zülkarneyn’in bina ettiği sed açılarak Ye’cûc ve Me’cûc kavimleri dağ ve tepe gibi yüksek yerlerden akın ederek insanlara karışacak ve her şeyi yiyip içmeleri üzerine göller dahî kuruyacak, neticede büyük bir kıtlık baş gösterecektir. Sonra Îsâ (Aleyhisselâm)`ın duasıyla boyunlarına musallat olan deve kurduyla top yekûn helâk olacaklardır, leşleri dünyayı doldurunca Îsâ (Aleyhisselâm)ın duasıyla Allâh-u Te`âlâ, uzun boyunlu develere benzeyen birtakım kuşları göndererek o leşleri dilediği yerlere attıracaktır. Daha sonra Allâh-u Te`âlâ’nın göndereceği yağmurlarla yeryüzü onların pisliklerinden yıkanacaktır. Sonunda Allâh-u Te`âlâ yeryüzünü cennet gibi yeşertecek ve Îsâ (Aleyhisselâm)ın beraberinde olan tüm müminlerin durumları düzelecektir. (İbni Mâce, Fiten: 33, no: 4075-4077, 2/1358; Tirmizî, Fiten: 59, no: 2240, 4/510) Zülkarneyn seddinin yapımı ve açılması hakkında bakınız: el-Kehf Sû resi: 93-99 97 Bir de o (kulların diriltilmesine dâir) hak söz(ün gerçekleşmesi) çok yaklaş(ıp, sûra üfürüldü ğün de herkes kabirlerinden kalk)ınca, birdenbire (karşıla şacakları) durum şu dur ki; o kâfir olmuş kimselerin gözleri ye rinde durama( yıp yuvalarından fırla)ya caktır/açık kalıp kapanamayacaktır/. (İşte o zaman kâfirler:) “Ey bizim helâkimiz! (Neredesin, gel! Şimdi tam zamanın!) Gerçekten de biz (dünyadayken) işte bu (günün buluşması)ndan tam bir gaflet içerisinde bulunmuştuk. Daha doğrusu biz (uyarılmamıza rağ men inkâr ederek kendimize yazık eden) zâlim kim seler olmuştuk!” (diyeceklerdir.) 98 (Ey Mekke müşrikleri!) Siz de, Allâh’ı bırakıp tapmakta olduğunuz şeyler de, şüphesiz cehennem odunusunuz! Sizler (mahşerde beklemekten çok sıkı lınca: “Ateşe atmakla da olsa bizi rahatlat!” diyeceğiniz için, susamış hayvanların suya koşmaları gibi) oraya giricilersiniz. 99 İşte bunlar (gerçekten) ilâhlar olsaydı, oraya girmezlerdi. (Tapanların ve tapılanların) her biri de orada ebedî kalıcılardır. 100 Onlar için orada (çekecekleri azaptan dolayı) bağırarak ağlayıp inleme/(göğüs kafesini zorlaya cak derecede) şiddetli nefes alma/ vardır. On lar ora da (karşılaşacakları azâbın dehşetinden, birbirleri nin bağırmasınıda, kendilerine bağıranı da, kendilerini sevindirecek bir sözü de) duymayacak (derecede sa ğır olacak)lardır. 101 Şüphesiz, o kimseler ki (tâ ezelde) kendileri hakkında tarafımızdan o en güzel haslet (olan imanlı yaşayıp ölebilme hükmü) geçmiştir; işte onlar (cennete girecekleri için) o (putların ve kendilerine tapanların bulunacağı ateş çukuru)ndan uzak tutulmuşlardır. 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın: https://www.youtube.com/channel/UCNBF7Oyx3c5FSZHVfcm60EA/join
Avâmil Kitabı satın almak için👇🏼 https://www.kitapkalbi.com/avamil-tercumesi-ve-serhi İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 337 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 82-90 | Sayfa: 328 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 82 İşte şeytanlardan öylelerini de (ona itaatkâr kıldık) ki, onun (emrini yerine getirmek) için (en derin denizlerin diplerine) dal(ıp inci ve mercan gibi mücevherler çıkar)maktaydılar ve (kaleler, hey keller, köşk ler, saraylar, havuz büyüklüğünde leğenler ve sabit kazanlar gibi) bundan başka (sanat harikası) birçok iş yapmaktaydılar! Böylece Biz onları (onun emrinden çıkmamaları ve insanlara saldırarak fesat çıkarmamaları için zaptedip) koruyanlardık. 83 (Habîbim!) Eyyûb’u da (hatırla)! Hani o, (şid detli bir hastalığa tutulmuş da, senelerce sabrettikten son ra artık namaza kalkacak güç bu lamayınca) Rabbi ne (dua ve) çağrıda bulunmuştu ki: “Gerçekten de ben; bedenime âit bir zarar dokundu bana! Sen ise, acıyanların en merhametlisisin!” 84 Biz hemen o(nun duası)na tam bir icâbette bu lunmuş ve kendisinde bulunan bedenî zararı aç(ıp kaldır)mıştık. Tarafımızdan büyük bir rahmet (eseri açıklamak) ve ibadet edenlere bir öğüt (ve sabır örneği) olsun diye de, (ölmüş olan çocuklarını diriltip, yaşlanmış olan eşini de gençleştirerek) ona âilesini ve (bir o kadar evlat ve torun bağışlayarak) beraberlerinde onların bir mislini (geri) vermiştik. 85 (Habîbim! İbrâhîm oğlu) İsmâ îl’i, İdrîs’i ve Zülkifl’i de (yâd et)! Her biri (dînî sorumlulukların zorluklarına ve hayatın ağır şartlarına) sabredenlerdendi! 86 Biz onları (dünyada)rahme-timiz(in eseri olan peygamberlik ni me tine mazhar olanlar arasına, âhi ret te ise rahmet mahallimiz olan cennet)in içine girdirdik. Gerçekten de onlar (iyi hallerine hiçbir bozukluk bulaşmamış) sâlih kimselerdendi. 87 (Habîbim!) O balık sahibini de (an)! Hani o (Yûnus (Aleyhisselâm) uzun süre davetle meşgul olması na rağmen, ümmetinin şirkte ısrarıyla karşılaşınca, Allâh için gazaplanmış ve ümmetini terk etmesinin kendisine bir sorumlulukgetirmeyeceğini sanarak) çok kızgın bir halde (izin beklemeksizin onları bırakıp) gitmişti de, Bizim kendisini asla darlığa sok mayacağımızı/asla aleyhine hüküm vermeyeceği mizi/asla aleyhine bir takdirde bulun mayacağımı zı/ sanmıştı. Nihâ yet (bindiği bir gemide çekilen kur’a neticesinde denize atıldıktan sonra kendisini yutan balığın karnındaki karanlık yerde, bir de denizin ve gece nin) karanlıklar(ı) içerisinde: “Senden başka hiçbir ilâh yoktur! (Haksız yere bir kuluna belâ vermekten ve beni kurtarmak dâhil herhangi bir şeyden âciz kal maktan, uzaklık ve) tesbîh Sana! Gerçekten de ben (Senden izinsiz ümmetimi bırakıp hicret ederek kendi mi tehlikeye arz ettiğim için, nefsine yazık eden) zâ limlerden oldum!” diye seslendi. 88 Biz de hemen o(nun duası)na tamamen icâbet ettik de, kendisini (taşıyan balığa: “Onu hazmetme, bir zaman sonra sahile bırak!” diye emrederek onu) o sıkıntıdan kurtardık. İşte (dualarında ihlâslı olan) müminleri de ancak böylece (güçlü bir yardımla tüm kederlerinden) kurtarırız! Tefsirlerde zikredildiği üzere; Yûnus (as) kavminin imansızlığına kızarak onları terk ettiğinde, deniz kenarında yolculuğa hazırlanmış bir gemi görünce ona bindi. Biraz gittikten sonra denizin ortasında dalgalara maruz kalan gemi batacak hale geldi. Gemiyi idâre edenler: “Aramızda efendisinden kaçmış bir köle var ki, bu durumla karşılaştık, ama kur’a onun kim olduğunu meydana çıkarır. Âdetimiz üzere kur’a çekeriz, kime çıkarsa onu denize atarız!” dediler. Üç seferinde de kur’a Yûnus (as)a çıkınca onu denize attılar. Derken bir balık gelerek onu yuttu. Allâh o balığa: “Ben seni ona hapishane yaptım, onu sana yemek yapmadım! Sakın ne etini ye, ne kemiğini kır, kıl kadar bile ona eziyet etme!” diye vahyetti. Dört saatle, kırk gün arasında değişen farklı rivayetlere göre balığın karnında tesbîhle meşgul olduktan sonra duası kabul edilerek, derisi incelmiş bir halde sahile bırakıldı. Hemen yanında bitirilen bir kabak ağacının gölgesine sığınıp, ürününden yedi, sabah akşam kendisine gelen bir ceylanın sütünü içerek de kuvveti yerine geldi. Sonra kavmine döndüğünde onları topluca iman etmiş bir halde buldu. 89 (Habîbim!) Zekeriyyâ’yı da (yâd et)! Hani o, (çocuğu olmadığından, arkasında hayırlıbir halef bı rakamayacağı için çok üzülmüş de,) Rabbine: “Ey Rabbim! (Ardımdan yoluma sahip olacak bir çocuk vermeksizin) beni tek biri olarak bırakma! (Ama sen böyle takdir buyurduysan, buna da râzıyım. Zira) vârislerin en iyisi ancak Sensin!” diye nidâ etmişti. 90 Biz de hemen o(nun duası)na tamamen icâbet ettik ve kendi si ne Yahyâ’yı bağışladık, eşini de (kısırlığının ardından doğurmaya elverişli yaparak) onun (yararlanması) için düzelttik. Şüphesiz ki on lar hayırlarda koşuşmakta idiler, bir de (mükâfatı mıza karşı) güçlü bir istek ve (azâbımızdan) büyük bir korkuyla Bize yalvarmaktaydılar. Zaten onlar, sadece Bize karşı (eğilen, yalvarıp boyun eğen ve sü rekli korku taşıyan) huşû’ sahibi kimseler olmuştular.
Avâmil Kitabı satın almak için👇🏼 https://www.kitapkalbi.com/avamil-tercumesi-ve-serhi İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 336 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 73-81 | Sayfa: 327 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 73 (Bu zâtları kendi nefislerinde kâmil ve mükem mel yaptığımız gibi) Biz onları öyle büyük imamlar (ve önderler) kıldık ki, Bizim emrimiz (ve vahyi miz)le (halkı Hakk’a) hidâyet etmekteydiler. (Böy lece onları, insanları kemâle erdiren mükemmil kullar hâline getirdik.) Biz onlara bütün hayırları (ve sâlih amelleri) yapmayı, namazı dosdoğru kılmayı ve ze kât vermeyi vahyettik. Onlar sadece Bize ibadet den (ihlâslı) kimselerdi. 74 Lût’a da; Biz ona yüce bir hüküm (peygamberlik, hasımlar arasında doğru hüküm verme ve ge reken amelleri yerine getirme gibi üstünlükler) ve (fıkha dâir) üstün bir ilim verdik. Ayrıca Biz onu (erkek erkeğe ilişki gibi) pis işler yapmakta olan o (Sedûm) karye(sin) den (ve livâ taya düşkün halkının şerrinden) kurtardık. Gerçek ten de onlar kötü bir toplumdular, (Bize itaatten ve peygamberlerimize teslimiyetten çıkmış) fâ sık kimselerdiler. 75 Biz onu (dünyada) rahmetimiz(e mazhar olanlar arasına, âhirette ise rahmet mahallimiz olan cen net)in içine girdirdik. Gerçekten de o, (bütün iyilik leri kendilerinde toplayan) sâlih kimselerdendir. 76 (Habîbim!) Nûh’u da (yâd et)! Hani o bu (İbrâhîm ve Lût’un asrı)ndan önce (kavminin helâki için Bize dua ve) çağrıda bulundu da, hemen kendisine tam bir icâbette bulunduk, artık onu da, (iman eden) âilesini de (inatçı kavminin başına gelen tûfan belâ sından ve onlardan çektikleri) o pek büyük sıkıntı dan kurtardık. 77 Âyetlerimizi yalanlamış olan o toplumdan onu Biz koruduk!/Âyetlerimizi yalanlamış olan o topluma karşı Biz ona böylece yardım ettik!/Âyet lerimizi yalanlamış olan o toplumdan Biz onun intikamını böylece aldık!/ Gerçekten de onlar pek kötü bir kavimdiler. Biz de (küçük-büyük, erkek-kadın demeden) onları topluca suyla boğduk! 78 Dâvûd’u ve Süleymân’ı(n önem li kıssalarını)da (an)! Hani ikisi, o ekin hakkında hüküm veri yorlardı, vaktâ ki o kavmin koyunları (gece vakti çobansız kalarak) onun içerisinde yayıl(ıp zarar yap)mıştı. Ama Biz o (peygamberlerle, kendilerine dava baş vurusunda buluna)nların hükümlerine şâhitlerdik. 79 Biz hemen onu(n gerçek hükmünü) Süleymân’a (ilham ederek) anlatmıştık. Her birine de büyük bir hüküm (; peygamberlik, doğru fetvâ verme kabiliyeti) ve üstün bir ilim vermiştik. (Tesbîhle meşgul olduğu zaman) Dâvûd’la birlikte dağları ve kuşları emre âmâde kılmıştık ki, onlar (lisân-ı halleriyle ve kudretten yaratılan dilleriyle Bizi takdîs ve tenzîh ederek) tesbîhte bulunuyorlardı. (Bu gibi işler sizce çok ilginçse de) Biz dâima (böyle büyük peygamberlere bu türlü üstün mûcizeleri verme işini) yapanlar olduk. İbni Abbâs (Radıyallâhu anhümâ)`dan rivayet edildiğine göre; biri ziraatla, diğeri hayvancılıkla uğraşan iki kişi, aralarında hüküm vermesi için Dâvûd (Aleyhisselâm)`ın huzuruna girdiler. Biri: “Bunun koyunları geceleyin benim tarlama girip zarar verdiler, o derece ki hiçbir mahsul bırakmadılar!” dedi. Koyunların değeriyle, mahsulün zarar bedelinin denk geldiğini gören Dâvûd (Aleyhisselâm) koyunların ekin sahiplerine verilmesine hükmetti. O gün henüz on bir yaşında olan Süleymân (Aleyhisselâm) ın yanından geçerlerken, o onlara babasının kendilerine ne hüküm verdiğini sordu. Aldığı cevap üzerine: “Bu iş bana bırakılsaydı ben başka bir hüküm verirdim, zira bunun dışında bir hüküm, iki fırka için de daha yararlı olacaktır, şöyle ki; sütlerinden, yavrularından ve yünlerinden istifâde edilmek üzere koyunlar zarar gören ekin sahibine verilir, tarla da eski düzgün hâlini alıncaya kadar onun mülkiyetinde kalır, sonra herkes malını geri alır!” dedi. Babası bu hükmü duyunca: “Hüküm, senin hükmündür!” diyerek fetvâsını değiştirdi. (Hâzin, Beyzâvî, Nesefî, Âlûsî) 80 Savaş(lar)ınız(da kullanılan silahlar)dan sizi korusun diye (harpte) giy(il)ecek (olan zırh) sana tını Biz ona sizin için öğrettik! Artık siz şükredici kimselersiniz değil mi? 81 Süleymân’a da, (isteğine bağlı olarak bazen hafif, bazen de) şiddetli esen o rüzgârı (itaatkâr kıl dık) ki; (onu ve ordusunu dilediği yere ulaştırıyor, dö nüşte ise) içerisinde bereketler kıldığımız o topra ğa (kendi yurdu olan Şam’a) onun emriyle (onları) götürüyordu! Biz, dâima her şeyi bilenler (ve tüm yaratıkları hatasız ilmimize göre yönetenler) olduk! http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 335 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 58-72 | Sayfa: 326 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 58 Böylece (kavmi putların başından ayrılınca) o (eli ne bir balta alarak o heykellerin yanına geldi de) on(ların taptığı put)ların bir büyüğü dışında kendilerini parçalar hâline getirdi (ve sonunda baltayı büyüğün boynuna ge çirdi) ki, belki onlar (putlarının başına geleni sormak için) ona dönerler (de, o da onları büyük puta havâle ederek mağlup eder)/belki onlar (büyük put olduğu için, her za man olduğu gibi dara düştüklerinde yine) ona başvururlar/ ola ki onlar (putların âcizliğini anlayarak akıllanırlar da) O (Allâh-u Azîmüşşâ)na dönerler/! 59 Onlar (bayramlarından dönüp putlarını o halde gö rünce): “Bizim ilâhlarımıza işte bunu kim yaptıysa, ger çekten de o (hürmet ve tazîme lâyık olan ilâhlarımıza kar şı işlediği bu hakaretten dolayı) elbette zâlimlerdendir.” dediler. 60 Onlar(dan bazıları): “Kendisine İbrâhîm denen bir genci, onları sürekli (kötülükle) anmaktayken işit miştik! (Belki de bunu o yapmıştır!)” dediler. 61 (Bu haberi duyan Nemrûd ve kavminin eşrâfı, onu delilsiz ve şâhitsiz cezalandırmak istemeyip, kendisine ya pılacak azâba da herkesi şâhit tutmak istediklerinden) dediler ki: “Hemen onu insanların (açıkça görebilecek leri şekilde) gözleri önüne getirin! Belki on lar(dan bir kısmı onun sö züne yahut bu yaptığına) şâhitlik ederler./ Belki onlar (bizim ona yapacağımız işkenceyi görüp) şâhit olurlar./” 62 (Derken) onlar (İbrâhîm (Aleyhisselâm)`ı gözönü ne çıkarıp): “Ey İbrâhîm! İlâhlarımıza işte bunu sen mi yaptın?” dediler. 63 O dedi ki: “Hayır (ben yapmadım)! Onu işte bu büyükleri yapmıştır. O halde sorun onlara! Eğer onlar konuşabiliyor olduysalar (size söylesinler)!” Hadîs-i şerîflerde: “İbrâhîm (Aleyhisselâm)`ın üç yerde; iç yüzü doğru olup, görünüşü yalana benzeyen kelamlar sarf ettiği” belirtilmiştir ki, burası o üç yerden biridir. (Buhârî, Enbiyâ: 11, No: 3179, 3/1225) Onun bu sözünü gerçek manada bir yalan olmaktan çıkaran birçok te’vîl bulunmaktadır: İbrâhîm (Aleyhisselâm) bu sözüyle: “Bunu ben yapmadım. Bilakis şu büyükleri yaptı!” manasını kastetmemiş, aksine hakaret ve alay içerikli bir ifade tarzıyla o işi kendinin yaptığını en beliğ bir şekilde açıklamıştır. Nitekim okuma-yazması olmayan bir kişi, güzel yazı yazmakla tanınan bir hattatın, sanat harikası bir eserini görüp: “Bunu sen mi yazdın?” diye sorduğunda, o: “Yok! Sen yazdın!” derken, yazma vasfını kendinden nefyedip o ümmî kişiye ispat etmeyi kastetmiş değildir. Ancak alayvâri bir şekilde muhâtabına o yazıyı kendinin yazdığını ifade etmek istemiştir. 64 Böylece kendi nefislerine (ve vicdanlarına) dön düler de: “(İlâhlarınıza bunu yapana zâlim dediniz, ama) şüphesiz siz, zâlimler ancak sizsiniz! (Çünkü kendilerini bile kurtaramayan âciz şeyleri ilâh edindiniz!)” dediler. 65 (Bir zaman için gerçeği anladılarsa da) sonra (eski bâtıl fikirlerine çevrilerek) kafaları üzere altüst edildi ler de (dediler ki): “Andolsun; elbette sen de muhakkak biliyorsun ki, işte bunlar konuşamazlar!” 66 (İlâhlarının âcizliğini onlara kendi ağızlarından ikrar ettiren İbrâhîm (Aleyhisselâm)) dedi ki: “O halde siz Allâh’ı bırakıp da, size hiçbir şeyle fayda sağlayama yan ve size zarar da veremeyen şeylere hâlâ tapacak mısınız? 67 Size de, Allâh’ı bırakıp tapmakta olduklarınıza da öf! (Sizden iğreniyorum!) Hâlâ (yaptığınız işin çirkinliğini) anlamayacak mısınız?” 68 (İbrâhîm (Aleyhisselâm)`a karşı cevap vermekten âciz kalan Nemrûd ve adamları kaba kuvvete başvurma fik rini öne atarak:) “Onu iyice yakın ve ilâhlarınıza yardım edin! Eğer (onlara güçlü bir yardım) yapacak kimseler olduysanız (İbrâhîm’e azapların en çetinini uygulayın)!” dediler. 69 (Bunun üzerine onlar onu büyük bir ateşe attıklarında,) Biz: “Ey ateş! İbrâhîm’e karşı tam bir serinlik ve mükemmel bir esenlik ol!” buyurduk. 70 Böylece onlar ona büyük bir hile yapmak iste diler, Biz onları en çok zarara uğrayan kimseler hâline getirdik. 71 Biz onu ve (kardeşi Hârân’ın oğlu) Lût’u (Irak’tan hicrete muvaffak edip), âlemler için kendisinde (maddî ve manevî birçok) bereketler yarattığımız o (Şam ve Fi listin) toprağ(ın)a ulaştırıp kurtardık! 72 (Çocuk talebi üzerine de) Biz ona İshâk’ı bağışla dık! Ya`kûb’u da (tarafımızdan) bir lütuf/bir torun /(is teğinden) fazla/ olarak (verdik)! Her birini de (din ve dünya hususunda her türlü üstünlüğe sahip) sâlih kimseler yaptık. http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 334 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 45-57 | Sayfa: 325 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 45 (Habîbim!) De ki: “Ben sizi (a zap la korkutuyorsam, gelişigüzel bir tehditle değil,) ancak vahiy (olan Kur’ân) ile korkutmaktayım! Ama o (hakka karşı) sağır (olan)lar korkutuldukları zaman çağrıyı duy maz(dan gelirler).” 46 (O kalp kulakları sağır olanlar azap haberlerini duymaktan hiç etkilenmiyorlar ama) andolsun ki; eğer onlara Rabbinin azâbından en ufak bir esinti azı cık dokunacak olsa, elbette onlar (suçlarını itirafa mecbur kalınca, kendilerine bedduada bulunmak üze re) mutlaka: “Ey bizim helâkimiz! (Neredesin gel, şimdi tam za manın!) Gerçekten de Biz (şirk koşarak kendimize ya zık eden) zâlim kimseler olmuştuk!” diyeceklerdir. 47 Biz kıyâmet günü (kulların amellerini tartmak) için (iki kefesi ve bir dili olan) dosdoğru terazileri (mahşere) koyacağız. Artık hiçbir nefis en ufak bir şeyle (bile) zulme uğratılmayacaktır. O (kişinin ameli), bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa, Biz onu getir(ip o mîzâna yerleştir) eceğiz. (Herkesin ne yaptığını bilip tespit edenler ve) he sap görenler olarak Biz dâima yeterli olmuşuzdur! 48 Andolsun ki; elbette Biz Mûsâ ve Hârûn’a (hakkı bâtıldan ayırma an lamına gelen) Furkan (vasfı na hâiz Tevrât), (kurtuluş yolunu aydınlatan) üstün bir ışık kaynağı ve takvâ sahipleri için büyük bir öğüt (ve uyarı)/büyük bir şeref/(dinî konularda ih tiyaç hissedecekleri şeyler hakkında) tam bir açıkla ma/ vermiştik. 49 O (Kitaptan istifâde eden takvâ sahibi) kimse ler ki; Rablerin(i görmedikleri halde kendisin) den gıyâ ben / (insanların gözü önünde gü nah işlemedikleri gibi on ların) gı yap (ların) da da Rablerinden / kork mak taydılar. Onlar o (kıyâmet) ân(ının zorlukların)dan dolayı da titreyen kimselerdi/korkucu kişilerdi/. 50 İşte bu (Kur’ân) da, (çok hayırlı) mübârek bir öğüttür ki onu Biz indirmişizdir! Şimdi siz onu(n Allâh-u Te`âlâ tarafından indiril miş olduğunu) mu inkâr edici kimselersiniz? 51 Andolsun ki; elbette Biz bu (Muhammed (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)`den, hattâ Mûsâ ve Hârû)ndan önce İb râ hîm’e de (henüz peygamberlik ver meden, bülûğ çağına bile ermeden) rüşdünü (; hidâyetini, salâ hını ve her işte isâbetli görüşe ulaşma kabiliyetini) mu hakkak vermiştik. (Çünkü) Biz (her şeye vâkıf olduğumuz gibi,) onu(n tüm bu güzel vasıflara ve üstün hasletlere daha çocuk ken lâyık olduğunu) da bilenlerdik! 52 Hani o, babasına ve toplumuna: “İşte bu (yırtıcı hayvan, kuş ve insan şeklinde yapıp taptığınız) heykeller de nedir ki, siz sadece onlara sürekli yönelicilersiniz?” demişti. 53 Onlar: “Biz babalarımızı sadece bunlara ta pan kimseler hâlinde bulduk (da onlara uyduk)!” dediler. 54 O: “Andolsun ki; elbette siz ve babalarınız gerçekten pek açık bir sapıklık içinde bu lundu nuz.” dedi. 55 Onlar (yollarının bir sapıklık olması ih - timalini uzak gördüklerinden, İbrâhîm (Aleyhisselâm)` ın bu sözünü çok garipseyerek ve kendileriyle alay ettiğini sanarak): “Sen bize hakk (ve ciddi olan bir davay)ı mı getirdin, yoksa sen (bizimle eğlenip) oynayanlardan mısın?” dediler. 56 O dedi ki: “Hayır! (Ben si zinle eğlenmiyorum!) Sizin Rab biniz, göklerin ve yerin O Rabbidir ki; on ları yoktan yaratmıştır. İşte size! Ben de (ciddi araş tırmalarım sonucu,) bu (tevhîd inancının doğruluğu)na (delil gösterebilecek derecede) şâhitlik edenlerdenim! 57 Allâh’a yemin olsun ki; sizin (tapınmanızı bitirip, o heykellere) arka dönenler hâlinde (bayramınıza) dönüp gitmenizin ardından, andolsun ki; elbette ben o putlarınız(ı kırmay)` a (yönelik bir) tuzak kuracağım!” Rivayete göre; İbrâhîm (Aleyhisselâm)`ın kavminin senede bir toplandıkları bir bayramları vardı, bayram kutlamasından döndükleri zaman putlarını ziyaret edip onlara secde eder, sonra evlerine dönerlerdi. Bir bayram günü geldiğinde İbrâhîm (Aleyhisselâm)ın babası:“Ey İbrâhîm! Sen de bizimle bayram kutlamasına gelsen, belki dinimiz hoşuna gider!” dedi. Böylece İbrâhîm (Aleyhisselâm) da onlarla birlikte yola çıktı, biraz gittikten sonra kendisini yere atarak: “Ben hastayım, ayağım ağrıyor!” deyince onu bırakıp yollarına devam ettiler. O da geride kalan zayıf insanların duyacağı şekilde bu sözü söyledi. Sonra puthâneye gidip yan yana dizilmiş putların önüne konan yemekleri görünce, alayvâri bir şekilde: “Yesenize!” dedi. Onlar cevap veremeyince: “Niye konuşmuyorsunuz?” diyerek bunlara girişti ve elindeki baltayla hepsini birer birer kırdıktan sonra baltayı büyük putun boynuna taktı.(Hâzin) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 333 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 36-44 | Sayfa: 324 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 36 O kâfir olmuş kimseler seni gördüğü zaman, seni ancak bir alay (malzemesi) edinirler (de, seni birbirlerine göstererek derler) ki: “İlâhlarınızı (kö tülükle) an(ıp ayıpla)makta olan o kişi işte bu mu?” Oysa onlar (kendilerine bunca nimetler ihsan eden) O Rah mân’ın (yüce sıfatlarla) anılmasını/(peygam berler gönderip, kitaplar in direrek kullarına) öğüt verme si ni/ tevhîdini/Kur’ân’ını/ inkâr (edip âciz put lara taptıkları için ayıplanmayı ve kınanmayı hak) eden lerin ta kendileridirler. 37 (Habîbim! Azâbı acele isteyen o kâfirlere şunu bildir ki:) İnsan (her işi vaktinden önce aradığından ve son derece sebatsızlığından dolayı sanki) aceleden yaratılmıştır. (Böylece acelecilik onun ayrılmaz bir tabiatı hâlini almıştır.) Pek yakında size (dünyada Be dir’de, âhi rette ise cehennemde azap ve intikam) âyet lerimi gös te rece ğim! Artık Benden acele istekte bulunmayın! 38 Onlar (sana ve ashâbına karşı): “İşte bu (kıyâmet kopacağı) vaad (inin gerçekleşmesi) ne zamandır? Eğer (azâbın geleceğine dâir sözünüzde) doğru kimse ler olduysanız (onu bize çabucak getirin)!” diyorlar. 39 O kâfir olmuş kimseler ne yüzlerinden, ne de sırtlarından o ateşi engelleyemeyecekleri ve kendi lerinin yardıma eriştirilmeyecekleri o zaman(da yaşayacakların)ı (bir) bilecek olsaydı (elbette kâfir liği bırakarak azâbı acele istemekten vazgeçerlerdi)! 40 Doğrusu o (kıyâmet ve cehennem) onlara ansızın gelecek de, he men onları mağlup edecektir/şaş kına çevirecektir/. Artık onu geri çevirmeye güç bulamayacaklardır. Onlar (tevbe ve özür dilemeleri için müsâade ve) mühlet verilen kimseler de olma yacaklardır. 41 (Habîbim!) Andolsun ki; elbette senden evvel (gönderilen) nice değerli rasûllerle de gerçekten alay edilmişti, fakat onlarla istihzâ etmiş olan o ki şileri, kendisiyle dalga geçmekte oldukları o şey(in azâbı) çepeçevre kuşatıvermişti. 42 (Habîbim! İslâm’la alay eden o kâfirlere) de ki: “(Allâh-u Te`âlâ sizi helâk etmek isterse,) sizi O Rah mân (ın azâbın)dan gece ve gündüz kim koruyabi lir? (Tabiî ki sadece sahip olduğu ismin ifade ettiği rah met sıfatı sebebiyle helâkinizi istememesi ancak sizi korumaktadır.)” Doğrusu onlar (Allâh-u Te`âlâ’nın azâbın dan kork mak bir yana,) Rablerini anmaktan (ve hatırlarına ge tirmekten bile) yüz çevir(meye devam ed)icidirler. (Dolayısıyla, nimetlerle uğraşma yüzünden nimet sahi bini unutmuş olan bu kişiler, sahip oldukları emniyet ve bolluğu bir nimet ve koruma olarak görmediklerin den, koruyucuyu arama ihtiyacı dahi hissetmemiştirler.) 43 Yoksa onlar için birtakım ilâhlar mı vardır ki, onları Bizim katımız(daki azaplar) dan korumakta dır?/Yoksa onların Biz den başka birtakım ilâhları mı vardır ki, onları korumaktadır?/ O (ilâh diye tapınıla)nlar (değil tapanlarına,) kendi nefisle rine (bile) yardım etmeye güç bulamazlar. Onlar Bizim tarafımızdan da korunmazlar/yardım görmezler/ hayırla desteklenmezler/. (Kendine yar dımdan âciz olan, Allâh’ın nusret ve te’yîdinden de mahrum olan bu zavallı varlıklardan, başkalarına yar dım nasıl beklenebilir?) 44 Hayır! (Onları koruyan an cak Biziz, başkaları değil!) Biz işte şu (kâfir ola)nları da, babalarını da (, sevdiğimiz için değil, ancak takdirimiz yerini bulsun, bir de günahları artarak azapları çok olsun diye) bolluk içinde yaşattık. Nihâyet (yaşadıkları) ömür (sürekli devam edecek miş gibi) kendilerine uzadı (da, böylece aldanarak haktan yüz çevirdiler ve nefislerinin kendilerine yal dızlamış olduğu kötülüklerin peşine düştüler. Ama bu, içi boş bir beklenti ve sahte bir emeldi)! O (müşrik ola) nlar hâlâ (tehditlerimizin ger çekleşe ceğini inkâr edip du rurlarken hiç) görmüyorlar mı ki gerçekten Biz o(nlara âit) top rağa (emrimizle) gel mekteyiz ve orayı kenarlarından (azar azar Müslü manlara fethettirerek İslâm diyarına katmak suretiy le) eksiltmekteyiz? Artık şimdi gâlip gelecekler onlar mıdır (yoksa Bizim taraftarlarımız mıdır)? (Tabiî ki elçimiz ve ashâbı Bizim yardımımızla onları pek yakında mağlup ede ceklerdir.) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 332 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 25-35 | Sayfa: 323 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 25 (Habîbim!) Biz senden önce hiçbir rasûl göndermedik ki, ona : “Şu bir gerçektir ki; Benden baş ka hiçbir ilâh yoktur. O halde (sadece) Bana kulluk edin!” diye vahyetmekte bulunmuş olmayalım. 26 (Meleklerin Allâh’ın kızları olduğuna inanan Huzâ’a kabilesi:) “Rah mân bir çocuk edindi!” dediler. (Bu gibi yakışıksız sıfatlardan arılık ve) tesbîh O’na! Doğrusu, (melekler Allâh-u Te’â lâ’nın çocukları olmayıp,) ikram edilmiş (ve manevi yakınlığa mazhar kılınarak şereflendirilmiş) birtakım kullardır. 27 Onlar (Rablerinden önce söz söyleyerek veya O’ndan emir almadan bir kelam sarf ederek) sözle O’nu geçmezler. Zaten onlar sadece O’nun emriyle iş ya parlar. (Emrolunmadıkları şeyi ise asla yapmazlar.) 28 O onların önlerinde olanı da, arkalarında bulunanı da (; geçmiş ve gelecek, dünya ve âhiretle alâkalı her şeylerini) bilmektedir. (Melekler de bu nun farkında olduklarından, ona göre davranmakta dır.) Onlar (O’ndan çok korktuklarından) O’nun (, şefa at olunmasına) rıza gösterdiği kimselerden baş kasına şefaat ede(rek kurtuluşu için hiçbir aracılığa tevessül ede)mezler (, o râzı olunanlar ise ancak imanla ölmüş kimselerdir). Onlar O’nun saygı ve korkusun dan ötürü titreyicidirler/(en ufak emareleri dahi değerlendirecek şekilde) endişeli (ve tedirgin)dirler (, bu yüzden makamlarının yüksekliğine güvenip de hiç bir zaman gevşekliğe kapılmazlar)/! 29 O (melekler olsun, İblîs olsun, yaratıla)nlardan her kim: “Gerçekten de ben O’nun dışında bir ilâhım!” derse, işte o ki, bu sebeple Biz onu cehen nemle cezalandıracağız! İşte Biz (, ilâhlık iddia sın da bulunan veya bu çağrıya uyup Allâh’a ortak ko şan) o zâlimleri ancak böyle (feci azaplarla) cezalandıracağız (ki, bundan daha aşağısı düşünülemez)! 30 O kâfir olmuş kimseler görmedi mi ki; gerçekten gökler ve yer, o ikisi de (birbirlerinden ayırt edile me yecek derecede tek bir kütle halindeydiler ve kendi aralarında katmanları fark edilemeyecek şekil de) yapışık bir şeydiler, sonra Biz onları yarıp (, ara larına hava ve fezâ yerleştirerek, yer ve gök diye iki ayrı varlık haline getirdik, ayrıca yedi kat gök ve yedi kat yer halinde tabakalara, feleklere ve iklimlere) ayır dık!/O kâfir olmuş kimseler görmedi mi ki; şüp hesiz gökler ve yer, (hiçbir yağmur) yağdırmayan ve (hiçbir ürün) bitirmeyen birer varlık idiler de, Biz onları yar(ıp kendilerinden yağmurlar ve mahsul ler çıkar)dık!/ (Evet! Göklerin ve yerin yaratılışını gözüyle gören olmadıysada, inceleyenler, bu âlemin ezelî olmayıp, sonradan yaratılmış olduğunun birçok delilini görme imkânına sahiptirler.) Yine Biz (, insanlar, hayvanlar ve bitkiler gibi) birçok canlı şeyi (gök ten indirdiğimiz) sudan yarattık!/Biz her canlıyı sudan yarattık! (Zira ilk yarattığımız cevhere heybet nazarıyla baktığımızda o, eriyip, sallanarak suya dönüştü. Böylece diğer yaratıklar ondan meydana geldi.)/ Hâlâ mı (yaratıcının gücüne ve dinine) inanmayacaklar? 31 Biz (su üzerine döşenmiş olan) yer(yüzün) de sâbit dağlar yerleştirdik ki, o onları sallamasın. Bir de orada/o (dağları)n (ara)lar(ın) da/ geniş geçitler ve yollar(a müsâit alanlar) ya rattık. Tâ ki onlar (istedikleri yer lere kolayca) erişebilsinler! 32 Biz o göğü (düşmek, bozulmak, dağılmak ve şeytanların ulaşımına maruz kalmak gibi âfetlerden) korunmuş bir tavan yaptık. Onlar ise onun (güneş, ay ve yıldızlar gibi) âyetlerinden yüz çeviricidirler. Nitekim onlar feleklerin, gezegenlerin ve semadaki cirimlerin doğuşlarıyla batışlarında ve hareket şekillerinde bulunan üstün hikmeti ve yüce kudreti görüp de, düzenleyicisine iman etmemiştirler. 33 Ancak O’dur O Zât ki; geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı yaratmıştır! Hepsi de bir gökte/ (semâ nın altında bulunan) bir hava dalgasında/(kendi lerine has) bir felek (ve yörünge) de/ yüz(ercesine süratle dönerek gez) mektedirler. 34 (Habîbim! Senin ölümünü bekleyen o kâfirlere Bizim şu fermanımızı ilet ki;) Biz senden önce de hiçbir beşere (dünyada) ebedîlik (ve ölümsüzlük) vermemiştik. Şimdi sen ölecek olursan, onlar ebedî mi kalıcı dırlar? 35 (Allâh-u Te’âlâ’dan başka) her canlı ölümü(n acısını) tadıcıdır! Biz sizi bir deneme olsun diye (hastalık ve fakirlik gibi) şer(ler)le de, (sağlık ve zenginlik gibi) hayır(lar)la da imtihan (edenin muâmelesine tâbi) edeceğiz! Ama (sonunda hesap ve ceza için) ancak Bize döndürüleceksiniz! (Sabrınızın ve şükrünüzün karşılığını da işte o zaman göreceksiniz.) http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 331 | 17.cüz | Enbiya Sûresi: 11-24 | Sayfa: 322 Kur'ân-ı Mecîd Meali: 11 (Halkı müşrik ve) zâlim olmuş nice memleketi, bir daha düzelemeyecek şekilde kırıp geçir dik de, onların ardından (kendileriyle hiçbir soy bağı bulunmayan) başka başkabirtakım toplumlar mey dana getirdik. 12 O (helâke uğratıla)nlar Bizim çetin azâbımızı görür gibi hissettiklerinde, birdenbire onlar binek lerini koşturarak oradan süratlice kaçıyorlardı. 13 (O zaman azap melekleri onlara:) “Üzengilere vurup hızlıca kaçmayın! Kendile ri sebebiyle bolca nimetlendirildiğiniz şeylere ve (rahatça yaşadığınız) meskenlerinize dönün! Belki de siz (eskisi gibi şim di de sıkıntılara düşenler tarafından) danışılırsınız!/(Fakirler tarafından ) istekte bulunulursunuz!/(Hiz met çile riniz tarafından: “Bu durumda ne yapalım?” diye) sorulursunuz!/( Karşılaştığınız felâketi araştı ranlarca) sorgulanırsınız!/” (diyorlardı.) 14 (Kaçamayacağını anlayanlar:) “Ey bizim helâkimiz! (Neredesin gel! Şimdi tam zamanın!) Gerçek ten de biz (şirk koşarak kendimize yazık eden) zâlim kimseler olduk!” dediler. 15 İşte Biz onları biçilmiş bir ekin (gibi yerle bir edinceye) ve ateşi sönmüş (ölü) kimseler haline getirinceye kadar bu (söz) onların yalvarış (ve yakarış)ları olarak sürdü gitti. 16 Biz gökle yeri ve ikisi arasındakileri oynayan kimseler olarak (boş yere) yaratmadık! (Bila kis onları, Allâh’ın kudretini düşünenler için bir ibret ve âhiretin kazanılma yeri olsun diye halkettik. Öyleyse bunların yaratılışındaki ciddi gayeyi göz önüne alarak sorumluluğunuzu bilin!) 17 (Farz-ı muhâl) eğer Biz (eş ve çocuk gibi) bir eğlence (vesilesi) edinmek isteseydik, elbette onu (sizin gördüklerinizden değil de ) Kendi katımızda (bulunan hûrilerde) n edinirdik (ve onları size göstermezdik. Zira kişinin âilesinin kendi yanında bulunması gerektiğini siz de bilmektesiniz)! Eğer Biz (bu gibi işleri) yapacak olan kimseler olsaydık (size sormadan da yapabilirdik. Ama eş ve çocuk edinmek şânımıza yakışmaz)!/Ama Biz (böyle fuzûli işler) yapanlar değiliz!/ 18 Doğrusu Biz o hakk (olan Kur’ân ve İslâm) ı bâtıl (olan şeytan ve şirk) üzerine atarız da, o onun beynini pat latır, birdenbire o (bâtıl bütünüyle) yok olup gitmiştir. (Ey kâfirler! Allâh adına) nitelemekte bulunduğunuz (eş ve çocuk gibi) şeylerden dolayı sizin için şiddetli helâk (ve yıkım) vardır! 19 Göklerde ve yerde bulunanlar sadece O’na âittir! (Yaratanla yaratılan arasında ve mal sahibiyle, kendisine âit mülkü arasında soy bağı nasıl kurulabilir?) O’nun katında (makam sahibi) bulunan (değerli kul)lar (özellikle de melekler) O’na ibadet etmekten as la büyüklenmezler ve azıcık bile yorulmazlar. 20 (Bıkıp usanmadan) gece ve gündüz (dâima Allâh’ı ten zîh ve) tesbîh ederler. (Gaflet ederek ya da başka bir işle uğ raşarak) hiç gevşeklik göstermezler! 21 Yoksa o (müşrik ola)nlar toprakta(ki taş ve madenlerde)n birtakım ilâhlar edin diler de, onlar mı (ölüleri) diriltecekler? 22 Eğer o ikisinde (göklerde ve yerde) Allâh’tan başka birtakım ilâhlar olsaydı, elbette o ikisi (de, kendilerinde yaşayan tüm varlıklar da çoktan) fesâda uğramış (ve tümden yıkılmış)tı. (Nitekim, iki veya daha fazla kişinin yönetimi hiçbir zaman düzenli yü rümez. Âlemlerde görülen düzen ise şunu açıkça ifade etmek tedir ki; ilâh ancak bir tanedir, bu nedenle de düzeni asla değiştirilememektedir.) Onların nitelemekte ol dukları (şirk ifade eden) şeylerden tesbîh (ve arılık olsun) O Arş’ın Rabbi olan Allâh’a! 23 O (Allâh-u Te`âlâ), yapmakta olduğu şeyler den sorulmaz! Onlar ise (kul oldukları için, tüm inanç ve amellerinden) sorulacaklardır. 24 Yoksa onlar (Allâh’tan başka ilâhların varlığına hiçbir aklî delil bulamazken) O’ndan başkasını (naklî delillere ulaşarak) mı birtakım ilâhlar edinmişler dir. (Habîbim!) De ki: “(O halde bu hususta) delilinizi getirin! İşte bu (Kur’ân’ın açıkladığı tevhîd inancı), benimle birlikte olan (Müslüman)ların da öğüdü dür, benden önce bulunanların (okudukları ilâhî ki tapların) da vaazıdır!” Doğrusu; onların pek çoğu o hakk (olan Kur’ân’ın açıkladıkların)ı bilmemektedirler de, onlar bu ne denle (tevhîdi kabullenmekten ve peygambere uymak tan) yüz çe vir(meye devam ed)icidirler. http://kuranimecid.com 📺 Kanalımıza ABONE OLMAK için: https://www.youtube.com/KuranıAnlıyorum 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için: https://www.youtube.com/İsmailYAŞAR
DEVAMI...
This error message is only visible to WordPress admins

Error 400: .

Domain code: youtube.api.CommonRequestError
Reason code: ERROR_FILTER_NONE_SELECTED