İKİNCİ HİKÂYE

Hazreti Musa Aleyhisselâm, Tur dağında, Hazreti Hak Celle ve Âlâ'ya münacâatında, Hazreti Allah 70 bin kerre «Ya Musa» buyurur. Hazreti Musa Aleyhisselâm da «Lebbeyk Ya Rabbi!» diye cevap verir. Hazreti Musa tekrar «Lebbeyk!» diye mukabelede bulunur. Bu münacaattan sonra Hak Celle ve Âlâ.

— Ya Musa! Mısır'a vardığın zaman, fülan mahallede fülan sokaktaki kimseye git, dine davet et, diye vahyeder.

Hazreti Musa Aleyhisselâm, o şahsı bulur kapısını çalar. Kapıyı ihtiyar bir adam açar ve Ya Musa niçin geldin? der.

— Ey İhtiyar! Seni, Allahu Teâlâ Hazretlerine tâat ve ibadete davet etmeye geldim, iman et.

— Ya Musa! Sihrin bana kadar geldi. Bana bile tama ettin. Ben, 200 yıldır Fir'avn'a ibadet edip, onun uluhiyetini kabul etmişim.

— Bunca yıldır Firavn'a ibadet edersin, ne hasıl olmuştur?

— Ya Musa! Sen de 60 yıldır Rabbine hizmet edersin ne hasıl olmuştur?

— Ben Allahu Teâlâ'ya, bir şey bekliyerek ibadet etmem. Fakat sen, Firavn'a karşılık bekliyerek tâat ve ibadette bulunursun.

— Ya Musa! Çok doğru söylüyorsun, gerçekten ben Firavn'a hep tama'an ibadet ederim.

— Ey İhtiyar! İster misin ki, sana bir mucize göstereyim, deyince ihtiyar da evet göster diye cevap verir.

Hak Celle ve Âlâ Hazretleri daha evvel, Hazreti Musa Aleyhisselâm'a, o ihtiyarın kapı eşiği altında bir hazine olduğunu bildirmişti. Hazreti Musa Aleyhisselâm:

— Ey İhtiyar! Ayağının altını kaz, bakalım ne göreceksin, dedi. İhtiyar derhal oğlunu çağırıp, orasını kazdırdı. Bir de baktı ki, orada 10 küp altun var. İhtiyar:

— Ya Musa! Bundan sonra senin Rabbinden başkasına ibadet etmem çirkin bir şeydir, bana İslâm'ı arz eyle, dedi ve îman etti. Daha sonra da Mısır'ın çarşı ve sokaklarında «Lâ İlâhe illallah Musa Rasûlüllah» diyerek gezmeye başladı.

Bu haberi Firavn'a yetiştirip dediler ki:

— Fülan kimse, sana senelerce ibadet ve hizmet ederek, uluhiyetini ikrar etmişti. Şimdi ise Musa'ya tâbi oldu. Ve onun Rabbisine ibadet ediyor. Firavn:

— Onu derhal bana getirin, diye emir vererek getirtti ve ihtiyara:

— Ya Fülan! Musa seni sapıtmış.

— Hayır ya Firavn!

— Ey İhtiyar! Musa'dan ve Musa'nın Rabbinden dön. Yoksa sana öyle bir azâb ederim ki, zamanın insanları senden ibret alır.

— Ey Firavn! Hazreti Musa Aleyhisselâm'm Rabbinden başka ilâh tanımıyorum, ne istersen yap, dedi.

Nihayet Firavn kavmine emir verdi. Büyük bir çömlek içerisine yağ doldurup, ihtiyarı içine atarak kaynatılmasını istedi. Bu esnada Hazreti Cebrail Aleyhisselâm, ihtiyarın halini, Hazreti Musa Aleyhisselâm'a haber verdi. Musa Aleyhisselâm da Hak Teâlâ'ya, ihtiyarın kurtarılması için duada bulundu. Hak Teâlâ Hazretleri duayı kabul ederek Cebrail Aleyhisselâm'a:

— Ya Cebrail! Derhal yetiş ve benim o kulumu kurtar. Hazreti Cebrail, hemen o saatte yetişir ve emr-i ilâhî ile ihtiyarı kurtarır. Bundan sonra ihtiyar, sokaklarda aynı şekilde söyleyerek gezmeye devam eder. Firavn'a ikinci defa haber verirler. Firavn da derhal getirilerek evvelki yaptıkları gibi çömleğe konulup kaynatılmasını emretti. Fakat Hak Teâlâ'nın emri ile Cebrail Aleyhisselâm yine kurtardı. İhtiyar yine âdeti üzere sokaklarda, zikre "devam ederek Hazreti Musa Aleyhisselâm'a:

— Ya Musa! Firavn ne dilerse işlesin. Eğer yakarsa bile, müslüman olduktan sonra ne zararı vardır, deyip «La İlâhe İllallah Musa Rasûlüllah» diye dolaşmaya devam eder. Nihayet Firavn, ihtiyarı tekrar yakalatır ve yağ çanağının içine attırır. Bu defa ihtiyar kurtarılmaz ve emr-i Hak ile ruhunu teslim eder.

Cebrail Aleyhisselâm, Musa Aleyhisselâm'a gelerek:

— Ya Musa! Hak Teâlâ, o ihtiyar için sana çok ecirler ihsan etti. Zira ihtiyar, dünyasını değiştirmiştir, deyince Hazreti Musa Aleyhisselâm çok üzüldü. Cebrail Aleyhisselâm devam ederek:

— Ya Musa! Başını kaldır, göklere bak ne göreceksin.

Hazreti Musa Aleyhisselâm mübarek başını kaldırdığı zaman gördü ki; Göklerin ve cennetin kapıları açılmış. Huri ve gılmanların her biri, cennet yemişlerini ellerine alarak, o ihtiyarın ruhunu karşılamaya gelmişler. Hazreti Cebrail Aleyhisselâm:

— Ya Musa! Rabbinin sana selâmı var. Buyurdu ki: — O ihtiyar, dünyadan ayrılmakla ne zarar etti. Halbuki bize kavuşmakla bunca izzet ve ikrama nail oldu.

* * *