BEŞİNCİ HİKÂYE

Hz. Fahri Âlem (S.A.V.), bir gün Mekke-i Mükerreme'nin dışında bir sahraya çıkmıştı. Ebû Cehil de o esnada adamları ile birlikte gezmekteydi, Efendimiz ile karşılaştılar. Kâfir bu fırsatı ganimet bilerek, Hz. Peygamberimizin mübarek başını yararak, bir takım lâyık olmayan muameleler yaptı. Hz. Peygamberimiz gayet mahzun bir şekilde, amcası Hamza'nın evine uğradı ve oradan da Beyt-i Muazzama'ya gidip, üzüntülü vaziyette bir mahalle oturdu.

Hz. Hamza, avdan eve döndüğü zaman, ailesinin iki gözlerini yaş ile dolmuş olduğu halde görünce sebebini sordu. O da keyfiyeti anlattı.

Bunun üzerine Hz. Hamza gadaplandı ve yemeğini bile yemeden yayını eline aldığı gibi Ebû Cehil'in yanına gitti. Kâfir O'nu görünce hemen ayağa kalktı. Hz. Hamza, laînin sakalından yapışıp elindeki yayı ile tam dokuz yerden başını yardı. Daha sonra Beyt-i Muazzama'ya gelip Hz Rasûlü Ekrem'e:

— Ey kardeşim oğlu! Ebû Cehil'in başını dokuz yerden yardım. Mübarek başınızı kaldırın. Ta ki ben hayatta oldukça, kalb-i şerifiniz mahzun olmasın. Siz ne ile memnun olursanız emir buyurun derhal yerine getireyim, diye tesellide bulundu. Hz. Rasûlü Ekrem:

— Ey Amca! Benim kalbim, sizin Hak Celle ve Âlâ'ya ve Rasûlüne îman etmeniz ile mesrur olur, buyurdu.

O zaman Hz. Hamza (R.A.) hiç tereddüt etmeden «Kelime-i Şe-hâdet» okudu ve İslâm ile müşerref oldu. İşte O'nun müslüman olması bu şekilde gerçekleşmişti.

* * *