KALBİN HALİ

Tilemsan Meliki'nin yolu muhitin muttekilerinden Abdullah Tunusî'nin ikametgahına rastlamıştı. Melikin yanındakiler:

— Efendim burası Abdullah Tunûsî'nin mekanıdır, ziyaret etmek ister misiniz? Dediler. Melik de:

— Madem ki buradan geçiyoruz, bir ziyaret edelim, dedi. Abdullah Tunûsî'nin evine girdiler. Melik'in üzerinde gayet güzel ve kıymetli libaslar vardı. Abdullah Tunûsî ise gayet mütevazi giyinmiş ve derviş kılığında idi. Melik Yahya bin Yağan; Abdullah Tunûsî'ye:

— Bu üzerimdeki elbise ile namaz kılmakta bir beis var mıdır? Diye sordu. Şeyh Abdullah Tunûsî melik'in bu sualine sadece güldü. Melik:

— Niçin güldünüz, diye sorunca Şeyh şu cevabı verdi:

— Senin şu andaki halin köpeklerin haline benziyor. Köpekler önüne bir pislik gelse, hatta tuvalete girseler doyuncaya kadar yerler, her tarafı pislik içinde kalır. Sıra bevletmeye gelince de sidik üzerine sıçramasın diye ayağını kaldırarak işer. Senin de karnın haramla dolmuş sırtımdaki elbise ile namaz kılmamda bir beis var mıdır? Diye soruyorsun, dedi. Şeyh Abdullah'tan bu sözleri dinleyen melik Yahya bin Yağan atından indi, ağlayarak şeyhin ayaklarına kapandı ye müridliğe kabul edilmesi için yalvardı.

Melik'in dileği şeyh tarafından kabul edildi ve zamanın büyük velilerinden oldu.

* * *