ALTINCI HİKÂYE

Tâbiîn'in büyüklerinden Hz. Şu'be (R.A.) bir gün, Hasan Bin Ali (Radıyallahu anhüm) hazretlerine giderek;

— Ya İmam! Halk arasında, Çehâr-yâr-i Safa Hazretlerinin, tafdîl ve takdimlerine dâir bir takım kelimeler söyleniyor. Zât-ı âlîniz bu hususta ne buyurursunuz? der. Hz. İmam Hasan (R.A.) da: «Ey iman ile muttasıf olan mü'minler, çok zan etmekten kaçının» mealindeki ayet-i kerimeyi okur.

Zira bir kimseye çok hüsn-i zan olunduğu zaman, giderek o hüsn-i zan sû-i zanna ve bir kimseye de çok sû-i zan edilince, o sû-i zan, hüsn-i zanna dönüşdüğü çok vuku bulmuştur. Bu hususu Cenabı Hak'ka havale etmek ve kimseye sû-i zan beslememek lâzımdır. Daha sonra İmam Hasan (R.A.):

— Ey Şu'be, Hz. Ebû Bekr, Hz. Ömer ve diğer Eshâb-ı Kiram haklarında kîl u kâl'den sâkit olun ve daima iyiliklerini zikredin deyip, mübarek başlarını aşağıya eğerek, o kadar ağladılar ki, mübarek gözlerinden inci tanesi gibi yaşlar sakallarından aşağıya aktı. Ve yine mübarek başlarını kaldırıp, ceddim Rasûlüllah (S.A.V.) Hazretlerine nazil olan kitaba îman etmezler mi ki, O'nda ashâb-ı kirâ'mın nice faziletleri zikrolunmuştur. Ve ceddim hadis-i şeriflerinde: «Bir kimse benim eshabıma sövse O'nu değnek ile dövün, eğer yine söverse, tekrar dövün, üçüncü defa söverse O'nu katledin. Zira öyle kimsenin kanı size helâldir.» diye, vasiyet buyurmuşlardır. (R.A.)

* * *