ÜÇÜNCÜ HİKÂYE

Kûfe'de zengin bir kimse, sonradan fakir düşer. Yetişkin bir de kızı olduğundan O'nu evlendirmeyi düşünür. Fakat elinde hiç bir şeyi kalmadığından gece-gündüz düşünmeye başlar.

Bir gün, fikirlerini bir dostu ile istişare edip o kimse kendisine şöyle der:

— Mekke-i Mükerreme'de İmam Hüseyn'e (R.A.) git. O çok cömert bir zattır. İnşallah ihtiyacını giderir. Ve muradınca kızını evlendirirsin.

O fakir kimse de hemen Mekke-i Mükerreme'ye gider ve halini İmam Hüseyn Efendimize anlatır. Hz. İmam hazinedarına, 1000 dirhem gümüş vermesini emir buyurur. Hazinedarı da emirleri üzerine 1000 dirhem gümüşü verdiği zaman, o kimse gitmez yine orada durur. Hazinedar:

— Ey kişi, seni Allaha emanet ettik artık git, der. Fakat o yine gitmez. Tekrar hazinedar:

— Be hey adam, bize kaidesinin kanını mı sattın ki, gitmeyip duruyorsun. O da:

— Kardeşimin kanını satmadım, yüzümün suyunu sattım, deyince, bu söz İmam Hüseyn Efendimizin hoşuna gider ve 1000 dirhem gümüş ile 1000 altun daha verir ve:

— Ey kişi! Evvelce verdiğim 1000 dirhem gümüş, Kûfe'den buraya geldiğin için, bu 1000 dirhem gümüş, yüzünün suyuna bedel ettiğin için ve bu 1000 altun da dostun bizim cömertliğimizi haber verip, sen de itikad ve itimad ettiğin içindir, diye buyurur.

O kimse de akçe ve altunları alarak, Cenabı Hak'ka şükürler eder.

* * *