DOKUZUNCU HİKÂYE

Ebû Ömer Mâzinî Hazretlerinin bir kaç günlüğüne bir yere gitmesi icab ettiği için, bir dervişini evine bırakır. Ve evinde hazır olan pişmiş baş, güvercin kızartması, helva ve ekmeği bir sofra üzerine hazırlayarak: «İşte yemeğin budur.» der ve gider.

Üç gün sonra geldiği zaman bakar ki, sofra bıraktığı gibi durmaktadır. Bunun üzerine dervişe sorar:

—: Ey derviş, niçin yemedin?

— Efendim, hiç bir kimse gelmedi ki onların bahanesiyle sofraya oturup yiyelim. Yalnız kendi nefsim için sofraya oturup yemeye gönlüm razı olmadı, diye cevap verir.

Böyle olunca, dervişlerin gıdaları ancak, muhabbetullah ve âşkullah olup, yeyip içmeleri sadece ibadet ve tâata kaadir olabilmeleri içindir.

* * *