YEDİNCİ HİKÂYE

İmam-ı Yusuf Hazretleri ilk zamanlarında çok fakir idi. Sonradan zengin olmaları ise, Harun Reşid'e vermiş olduğu bir fetva sebebi ile ile olmuştur. O fetva ise şu sebebe mebni idi:

Harun Reşid, ailesi Zübeyde Hatun ile münazara ve münakaşa esnasında, hatunu kızarak «Ya cehennemlik» diye hitab eder. O da «Eğer ben cehennemlik isem, benden boş ol.» diye karşılık verir.

Fakat Zübeyde Hatun'a çok muhabbeti olduğu için, söylediği söze pişman olarak, bütün ulemayı toplar ve kendisine şifa olacak fetva ne ise onu ister. Fakat ekserisi talakına hükmederler. Nihayet İmam-ı Yusuf Hazretleri davet olunur ve mesele O'na sorulduğu zaman, Harun Reşid'e:

— Ey zamanın halifesi, ömrünüzde, bir şeyi arzu edip de, Cenabı Hak'tan korkarak o şeyi terkettiniz mi?

— Evet ya İmam, filan zaman şöyle bir şeyi nefsim çok arzu etmişti. Hem de her an o şeyi yapmaya gücüm yettiği halde, Cenabı Hak nazır ve hâzırdır diyerek, korkarak o şeyi terk ettim.

— Ya Halife, o halde siz ehl-i cennetsiniz, diye hükmeder ve «Ve emma men hâfe makâme rabbihî, ilah» âyet-i kerimesini okur. Böylece talak vâki olmadığına dâir fetva verir.

Harun Reşid de sevincinden dolayı, çokça ihsanda bulunur ve İmam-ı Yusuf Hazretleri zenginliğe kavuşur.

* * *