BİRİNCİ HİKÂYE

Şeyh Ebû Hafs Ömer Hazretleri «Her akıllı ve âlim kimselere vacibdir ki, bu hikâyeden ibret alsın. Zira bunda bütün insanlara çok faideler vardır.» buyurmuş. Haberde gelmiştir ki:

— İblis Aleyhillâne, Cenabı Hak'ka ibadet edenlerin reisidir. Semanın her katında 40 bin yıl ibadet etmiştir. Her yılı 40 bin ay, her ayı 40 bin gün, her günü 40 bin saat ve her saati de dünya yıllarınca 50 yıldır.

Bunca zaman ibadet ettikten sonra (El-Euzü billah) kâfir olup, ebedî olarak huzurullahtan kovuldu.

Bir gün Zünnûn-ı Mısrî Hazretleri sahrada gezerken gördü ki, iki dağ arasından rengi ve akışı diğer sulara benzemeyen bir su akıyor. Menbaını anlamak üzere suyun akıntısına giderek bir mağaraya vardı. O mağaranın içerisinde iblis aleyhillâne bir taş üzerinde oturmuş ağlıyor. Akan su da O'nun göz yaşıdır. Hz. Zünnûn:

— Ya İblis, ne oldun, niçin ağlıyorsun?

— Ya Zünnûn, nasıl ağlamam? Benden başka ağlamaya müstehak var mı ki? Dergâh-ı izzete benden daha yakın bir mahluk yok iken, kapısından sürüp lanet etti.

— Niçin emre itaat etmedin?

— Ya Zünnûn, Hak Teâlâ Hazretlerine imtisal için inayet olmayınca kul ne eylesin, der.

Bunun üzerine Zünnûn-ı Mısrî Hazretleri de ağlayarak O'nun yanından ayrılır. Şeytan da isyanına devam edip gider. Ağlamasının riya olduğu meydana çıkar.

* * *