70) Ebû Hüreyre (r.a.)’dan rivayetle, dedi ki:
“Bir gün Resûlullah (s.a.s.)’e bir et parçası getirildi ve şöyle buyurdu:
“Şüphesiz Allah (c.c.) kıyamet gününde öncekileri ve sonrakileri düz bir yerde toplar. Çağıran onlara sesini duyurur, bakan da onları görür, güneş onlara yakınlaşır.” Sonra şefaat hadisini zikredip (şöyle buyurur):
“İbrahim’e gelirler ve:
“Sen Allah’ın (c.c.) Peygamberisin, yeryüzünde Allah’ın halilisin (yakın dostsun), Rabbimize karşı bize şefaatçi ol” derler. İbrahim de -bazı söylemek zorunda kaldığı (tevile açık) yalanları hatırlayınca- “Nefsim, nefsim! Musa’ya gidin” diye buyurur.[1]
***
[1]
Müttefekun aleyh. Buhârî (