TEVBE VE ALLAH’A YÖNELME

Tevbe Eden Kullarına Allah’ın Rahmeti ve Affının Genişliği

29) Ebû Hüreyre (r.a.)’dan rivayetle, dedi ki: “Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:

“Allah-u Azze ve Celle mahlukatı yaratmayı taktir buyurduklarında, kendi katında, arşın üstünde bulunan Levh-i Mahfuz’una (kudret kalemine emrederek): “Şüphesiz Benim rahmetim gazabıma galiptir” diye yazdı.”[1]

v Yine Buhârî’den gelen (7404) bir rivayet lafzı şöyledir:

“Allahu Teâlâ mahlukatı yaratacağı vakit, kendi nefsi hak­kında hükmetmiş olmakla, kendi katında, arşın üstünde bu­lunan kitabına (Levhi Mahfuza): “Rahmetim gazabımı aşıyor” diye yazdı.”

v Buhârî’de (7453) geçen başka lafzı şöyledir:

“Allahu Teâlâ mahlukatı yaratacağı zaman, kendi katında, arşın üs­tünde bulunan (kitabına): “Hiç şüphesiz, Rahmetim gazabımı geçti” diye yazdı.”

v Bir başka lafzı (7554) ise şudur:

“Yüce Allah (c.c.) mahlu­katı yaratmadan önce, (kitabına): “Hiç şüphesiz, Rahmetim gazabımı geçti” diye yazdı. Öyle ki bu, kendi katında ve arşın üzerinde bulunan (Levh-i mahfuzunda) yazılı hâldedir.”

v Müslim’de (2751) gelen bir hadis lafzı ise şöyledir:

“Yüce Allah mahlukatı yaratmadan önce, kendi katında, arşın üze­rinde olan kitabına: “Şüphesiz Rahmetim gazabıma galiptir” diye yazdı.”

v Müslim’in başka hadis lafzı ise şöyledir:

“Allahu Teâlâ mahlukatı yaratmayı takdir ettiğinde, kendi nefsi hakkında hükmetmiş olmakla, kendi katında bulunan (Levh-i mahfuz): “Muhakkak ki Rahmetim gazabıma galiptir” diye yazdı.”

v Müslim yine kısaltılmış olarak şu lafzı da rivayet etmiştir:

“Allah-u Azze ve Celle şöyle buyurdu: “Rahmetim gazabımı (öfkemi) geçti.”

***