AŞIK ÇOCUK

Abdülkadir Geylanî Hazretlerinin huzuruna çocuğunun elinden tutmuş olarak bir kadın gelerek:

— Ya sultanelarifin! Bu oğlum size aşık olmuş, iki sözünün biri siz oluyorsunuz. Hatta yemekten içmekten kesildi. Hep sizi anıyor. Ne olur bunun yanınızda kalmasına müsaade edin! Sizin hizmetinizde bulunsun da muradı yerine gelsin, dedi.

Kadının bu istirhamı Gavsülazam tarafından kabul edildi. Çocuğa ilk nasihat olarak da:

— Evladım ilk işin nefsinle mücadele olacaktır. Hemen durma başla! dedi ve ilk vazifesini tarif etti.

Çocuk aldığı talimat üzerine nefsiyle mücadele etmeye başladı. Yemeden içmeden fariğ olmuş sadece nefsini terbiye etmek için uğraştığından, benzi daha da solmuş sanki bir kemik bir deri kalmıştı. Birgün çocuğun annesi oğlunu ziyarete geldiğinde onun o halini görüp annelik şefkati galip gelerek üzüldü. Şeyhin huzuruna çıkıp durumu anlatmayı düşünerek içeri girdiğinde bir de ne görsün, Hazreti Şeyh daha tavuk etini yeni yemiş hatta kemikleri ortada duruyordu. Kadın:

— Ya Gavsül A'zam, siz tavuk etiyle beslenirsiniz, bizim çocuk ise arpa kırıntıları ile idare etmeye çalışıyor. Bu Allah'tan reva mıdır? dedi.

Kadını dinleyen Gavzül A'zam kadına hiç cevap vermeyip, tavuğun kemiklerini bir araya toplayıp:

— Kum biiznillahil izamı wehiye remîm, dedi. Yani; Ey kurumuş kemik Allah'ın izniyle kalk! Der demez tabağın içindeki kemikler bir tavuk olarak kalktı ve «Dik dik» ederek kaçıp gitti.

Abdülkadir Geylanî Hazretleri kadına dönerek:

— Sen oğlunun bu kuvvete malik olmasını arzu etmez misin? Cenab-ı Allah senin oğluna da ne zaman bu kuvveti ihsan ederse istediği nimetten yiyebilir, hiçbir zararı yoktur, dedi.

Şeyh Hazretlerinin bu açık kerametini gözleriyle gören kadın, Abdülkadir Geylanî Hazretlerinden özür dileyerek ayrıldı.

* * *