BEŞİNCİ HİKÂYE

Zünnûn-ı Mısrî Hazretleri bir gün Bağdad'da gezerken yol üzerinde, mecûsi bir ihtiyar gördü ki, karları sürüyüp arkasından darı saçıyor. Hz. Zünnûn: «Ey ihtiyar, şimdi ekin vakti değildir, ne ekiyorsun?» deyince, ihtiyar da: «Muradım ekin değildir. Her taraf kar ile kaplı olduğu için kuşcağızlar açlıktan çok zayıf düştüler. Gıdalanmaları için darı saçıyorum.» diye cevap verir. Bunun üzerine Hz. Zünnûn:

— Eh ihtiyar, Cenabı Hak kâfirin hayrını kabul etmez, der. Mecûsi de:

— Benim Rabbim değil midir? Niçin kabul etmesin, diye karşılık verir.

Zunnûn-ı Mısrî Hazretleri o sene hacca gittiği zaman, bir de o mecûsiyi tavaf esnasında görür ve: «Ey mecûsi, bu makam mü'minler içindir. Senin için değildir.» der. O da:

— Ey Şeyh, biliyor musun ki, sizinle karşılaştığım gün, kuşlara serpmekte olduğum darılara, dergâh-i izzette kabul olmaz demiştin. Bende benim Rabbim değil mi niçin kabul etmez, demiştim ya, işte sizin yüksek himmetinizle inayet-i Hak yetişip o kuşlara etmiş olduğum hizmet sebebi ile, Cenabı Hak bana iman ve islâm ile ikram etti. Bu sene de hac etmek nasib oldu, diye anlattı.

Kişinin kalbinde merhamet olması lâzımdır. Zira kâfir bile olsa, hidâyet yetişip iman nasib olacağı şüphesizdir.

* * *