İKİNCİ HİKÂYE

Bir kadın Hasan-ı Basrî Hazretlerine gelerek:

— Benim bir kızım vardı, vefat etti. O'nu çok seviyordum. Rüyamda görmek istiyorum. Fakat bir türlü müyesser olmadı. Bana bir şey öğretin ki, rüyamda göreyim. Hasan-ı Basrî Hazretleri:

— Ey Hatun, yatsı namazından sonra dört rek'at namaz kılıp, her bir rek'atinde bir «Fatiha» ve bir «Elhâkümüt tekâsür» suresini oku. Namazdan sonra da salavat-ı şerife ile meşgul olarak uykuya yat. Böylece kızını görürsün.

Kadın aynen O'nun buyurdukları gibi yaparak yattı. Hakikate rüyasında kızını gördü. Fakat kızın elleri ve ayakları ateşten zincirlerle bağlanmış, katrandan elbiseler giydirilmiş olarak azab edilmekteydi. Uyanınca rüyasını hemen Hasan-ı Basrî Hazretlerine ifade eder. O da:

— Ey Hatun! Kızın için sadaka ver ve dua et. Ümid edilir ki, Hak Celle ve âlâ Hazretleri, kızından azabı kaldırıp rahmet eder, der.

Kadın, ağlayarak gider. Sadaka verir ve ibadet ederek duada bulunur. Cenabı Hak'dan kızının afvını temenni eder.

O gece Hasan-ı Basrî Hazretleri rüyasında görür ki: Cennet bahçelerinden bir bahçe ortasında, yüksek bir sedir kurulmuş ve üzerine gayet güzel bir kız oturuyor. Başının üzerinde de nurdan bir taç var. Kendisine kim olduğunu sorunca:

— Namaz kılmasını söylediğin kadının kızıyım, der. Hasan-ı Basrî Hazretleri:

— Annen seni başka bir surette görmüş ve çok üzülmüştü. Bu mertebeye ne ile nail oldun, diye sorar. Kız:

— Rüyada annemin gördüğü gerçektir. Biz 70 bin kişi idik. Hepimiz kabrimizde öylece azab olunuyorduk. Salihlerden bir zat geçerken kabrimin üzerine salavat-ı şerife okuyup, sevabını bize bağışladı. O'nun sevabından benim hisseme bu mertebe düştü, diye cevap verdi.

Hasan-ı Basrî Hazretleri uyandı ve o kızın annesini bularak, kızının halini haber verince, kadın son derece sevindi. Hz. Allah'a çok şükrederek, gece-gündüz salavat-ı şerifeye devam etti.

* * *