İKİNCİ HİKÂYE

Evliyaullah'tan Abdulvâhid Bin Zeyd isminde bir zat soğuk bir gecede ihtilâm olup, gusletmek üzere suyun yanına gider. Bir de görür ki su buz tutmuş. Buzu kırar ve nasılsa gusledip namaz kılmak için -mescide gider. Çok üşüdüğünden dolayı kıyam ve kıraate kaadir olamaz.

Ancak namaz için bu kadar zahmet ve meşakkat çektim, namazdan da mahrum kaldım diyerek ağlamaya başlar. Bu esnada şöyle bir ses gelir:

— Ya İbn-i Zeyd! Niçin ağlarsın? Biz sana uyanıklık verip, yardım eyledik. Buzu kırıp gusl abdesti aldığın için bağışlandın.

Bunun üzerine biraz teselli bulur. Bu rahmet ve inayete gece namaz kılması ile ulaşmıştır.

* * *