MECÛSİLERİN SECDESİ VE İHLAS

İbrahim (a.s.) cömertliği ve misafirperverliği ile de meşhur büyük bir peygamberdir. Bir gün kendisine, ikiyüz mecûsi misafir oldu. Misafirlerini gayet güzel bir şekilde ağırladı, yedirdi, içirdi. Mecûsî (Ateşe tapan) bu ikiyüz misafir, tam veda edecekleri zaman, aralarında para toplayarak İbrahim (a.s.)'e takdim ettiler. Hz. İbrahim (a.s.) ise kabul etmedi.

— Birkaç gün hizmetinde bulunalım, dediler, bu da kabul olunmadı,

O zaman mecûsîler:

— Ya İbrahim! O halde sen söyle, sana bir iyilikte bulunmak istiyoruz, senin için ne yapmamızı istiyorsun? dediler. Hazreti İbrahim (a.s.):

— Sizden- şahsım için herhangi bir istekte bulunamıyacağım. Ancak sizden isteğim şudur ki, Rabbim Teâlâ Hazretlerine bir defa secde etmenizi istiyorum, dedi.

Mecûsîler aralarında görüşerek kabul ettiler ve saf tutup secde ettiler. Onlar secdeye inerken İbrahim Aleyhisselâm da ellerini dua için kaldırdı ve:

— Allahım ben bu kâfir topluluğuna secde ettirdim. Sence de malûm ki kalblerinde zerre ihlâs yok, Sen de bunlara ihlâs nasip ediver, diye dua etti.

Allahü Teâlâ Halilini kırmadı. Mecûsîlerin kalbine, Allah'a hakîkî mânâda secde edenlerin tattığı lezzeti verdi. Mecûsîler, uzun müddet secdeden kalkamaz oldular. Nihayet kalktıklarında, ömürlerinde, böyle tatlı ibadet yapmadıklarını söylediler ve hepsi Müslüman oldular.

* * *